مدل کسب و کار چیست؟

تعریف مدل کسب و کار چیست؟. مدل‌های کسب‌وکار به اشکال مختلفی عرضه می‌شوند. مدل‌های فروش مستقیم، فرنچایز، فریمیوم و اشتراک از جمله انواع رایج هستند. یک مدل کسب‌وکار بادوام، مدلی است که به یک کسب‌وکار اجازه می‌دهد تا برای ارزشی که ایجاد می‌کند، قیمتی در نظر بگیرد، به طوری که کسب‌وکار پول کافی برای ارزشمند کردن آن و ادامه فعالیت در طول زمان به همراه داشته باشد. هر چیزی که کسب و کار ارائه می دهد باید نیازها و انتظارات کیفیت مشتری را نیز برآورده کند.

مدل کسب و کار

اصطلاح مدل کسب و کار به طرح یک شرکت برای کسب سود اشاره دارد. محصولات یا خدماتی را که کسب و کار قصد فروش آن را دارد، بازار هدف شناسایی شده و هر گونه هزینه پیش بینی شده را مشخص می کند. مدل‌های کسب‌وکار هم برای کسب‌وکارهای جدید و هم برای کسب‌وکارهای قدیمی مهم هستند. آنها به شرکت‌های جدید و در حال توسعه کمک می‌کنند تا سرمایه‌گذاری را جذب کنند، استعدادها را جذب کنند و به مدیریت و کارکنان انگیزه بدهند.

کسب و کارهای تثبیت شده باید به طور منظم مدل کسب و کار خود را به روز کنند وگرنه در پیش بینی روندها و چالش های پیش رو ناکام خواهند بود. مدل های کسب و کار همچنین به سرمایه گذاران کمک می کند تا شرکت هایی را که به آنها علاقه مند هستند ارزیابی کنند و کارمندان آینده شرکتی را که ممکن است آرزوی پیوستن به آن را داشته باشند، درک کنند.

نکات کلیدی در مورد مدل کسب و کار

  • مدل کسب و کار، استراتژی اصلی یک شرکت برای انجام کسب و کار سودآور است.
  • مدل‌ها عموماً شامل اطلاعاتی مانند محصولات یا خدماتی هستند که کسب‌وکار قصد فروش آنها را دارد، بازارهای هدف و هرگونه هزینه‌های پیش‌بینی‌شده.
  • ده‌ها نوع مدل کسب‌وکار از جمله خرده‌فروشان، تولیدکنندگان، ارائه‌دهندگان هزینه برای خدمات یا فریمیوم وجود دارد.
  • دو اهرم یک مدل کسب و کار، قیمت گذاری و هزینه است.
  • هنگام ارزیابی یک مدل کسب و کار به عنوان یک سرمایه گذار، در نظر بگیرید که آیا محصول ارائه شده با نیاز واقعی بازار مطابقت دارد یا خیر.

آشنایی با مدل های کسب و کار

مدل کسب و کار یک طرح سطح بالا برای راه اندازی سودآور یک کسب و کار در یک بازار خاص است. جزء اصلی مدل کسب و کار، ارزش پیشنهادی است. این توصیفی از کالاها یا خدماتی است که یک شرکت ارائه می دهد و چرا آنها برای مشتریان یا مشتریان مطلوب هستند، که در حالت ایده آل به گونه ای بیان می شود که محصول یا خدمات را از رقبای خود متمایز می کند.

مدل کسب‌وکار یک شرکت جدید باید هزینه‌های راه‌اندازی پیش‌بینی‌شده و منابع مالی، پایگاه مشتری هدف برای کسب‌وکار، استراتژی بازاریابی، بررسی رقابت و پیش‌بینی درآمدها و هزینه‌ها را پوشش دهد. این طرح همچنین ممکن است فرصت هایی را تعریف کند که در آن کسب و کار می تواند با سایر شرکت های تاسیس شده شریک شود. به عنوان مثال، مدل کسب و کار برای یک کسب و کار تبلیغاتی ممکن است مزایایی را از ترتیبی که برای ارجاع به یک شرکت چاپ و از آن ارائه می شود مشخص کند.

کسب‌وکارهای موفق مدل‌های کسب‌وکاری دارند که به آن‌ها اجازه می‌دهد نیازهای مشتری را با قیمت رقابتی و هزینه پایدار برآورده کنند. با گذشت زمان، بسیاری از کسب‌وکارها هر از چند گاهی مدل‌های کسب‌وکار خود را بازبینی می‌کنند تا تغییرات محیط کسب‌وکار و تقاضاهای بازار را منعکس کنند.

هنگام ارزیابی یک شرکت به عنوان یک سرمایه گذاری احتمالی، سرمایه گذار باید دقیقاً دریابد که چگونه پول خود را به دست می آورد. این به معنای نگاه کردن به مدل کسب و کار شرکت است. مسلماً، مدل کسب و کار ممکن است همه چیز را در مورد چشم انداز یک شرکت به شما بگوید. اما سرمایه‌گذاری که مدل کسب‌وکار را درک می‌کند، می‌تواند اطلاعات مالی را بهتر درک کند.

پایداری کسب و کار (business sustainability) چیست

ارزیابی مدل های کسب و کار موفق

اشتباه رایجی که بسیاری از شرکت‌ها هنگام ایجاد مدل‌های کسب‌وکار خود مرتکب می‌شوند این است که هزینه‌های تأمین مالی کسب‌وکار را تا زمانی که سودآور شود، دست کم می‌گیرند. شمارش هزینه ها برای معرفی یک محصول کافی نیست. یک شرکت باید تجارت خود را تا زمانی که درآمدهایش از هزینه هایش بیشتر شود، ادامه دهد.

یکی از راه هایی که تحلیلگران و سرمایه گذاران موفقیت یک مدل کسب و کار را ارزیابی می کنند، نگاه کردن به سود ناخالص شرکت است. سود ناخالص کل درآمد شرکت منهای بهای تمام شده کالای فروخته شده (COGS) است. مقایسه سود ناخالص یک شرکت با رقیب اصلی یا صنعت آن، کارایی و اثربخشی مدل تجاری آن را روشن می کند. با این حال، سود ناخالص به تنهایی می تواند گمراه کننده باشد. تحلیلگران همچنین می خواهند جریان نقدی یا درآمد خالص را ببینند. این سود ناخالص منهای هزینه های عملیاتی است و نشان دهنده میزان سود واقعی است که کسب و کار تولید می کند.

دو اهرم اصلی مدل کسب و کار یک شرکت، قیمت گذاری و هزینه است. یک شرکت می تواند قیمت ها را افزایش دهد، و می تواند موجودی را با هزینه های کم پیدا کند. هر دو اقدام باعث افزایش سود ناخالص می شوند. بسیاری از تحلیلگران سود ناخالص را در ارزیابی طرح تجاری مهمتر می دانند. سود ناخالص خوب نشان دهنده یک طرح تجاری صحیح است. اگر هزینه ها خارج از کنترل باشد، تیم مدیریت ممکن است مقصر باشد و مشکلات قابل اصلاح هستند. همانطور که این نشان می دهد، بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که شرکت هایی که بر اساس بهترین مدل های تجاری کار می کنند، می توانند خودشان را اداره کنند.

هنگامی که یک شرکت را به عنوان یک سرمایه گذاری احتمالی ارزیابی می کنید، دقیقاً بدانید که چگونه پول خود را به دست می آورد (نه فقط آنچه را که می فروشد، بلکه چگونه آن را می فروشد). این مدل کسب و کار شرکت است.

انواع مدل های کسب و کار

به تعداد انواع مدل های کسب و کار انواع مدل های کسب و کار وجود دارد. به عنوان مثال، فروش مستقیم، فرانشیز، فروشگاه‌های مبتنی بر تبلیغات و آجر و ملات همه نمونه‌هایی از مدل‌های تجاری سنتی هستند. مدل‌های ترکیبی نیز وجود دارد، مانند کسب‌وکارهایی که خرده‌فروشی اینترنتی را با فروشگاه‌های آجر و ملات یا با سازمان‌های ورزشی مانند NBA ترکیب می‌کنند.

در زیر برخی از انواع رایج مدل های کسب و کار آورده شده است. توجه داشته باشید که مثال های ارائه شده ممکن است در چندین دسته قرار گیرند.

خرده فروش

یکی از رایج‌ترین مدل‌های کسب‌وکار که اکثر مردم به طور منظم با آن تعامل دارند، مدل خرده‌فروشی است. خرده فروش آخرین موجودیت در طول زنجیره تامین است. آنها اغلب کالاهای نهایی را از تولید کنندگان یا توزیع کنندگان خریداری می کنند و مستقیماً با مشتریان ارتباط برقرار می کنند.

سازنده

تولید کننده مسئول تامین مواد اولیه و تولید محصولات نهایی با استفاده از نیروی کار داخلی، ماشین آلات و تجهیزات است. یک تولید کننده ممکن است کالاهای سفارشی یا محصولات بسیار تکراری و تولید انبوه بسازد. یک تولید کننده همچنین می تواند کالاها را به توزیع کنندگان، خرده فروشان یا مستقیماً به مشتریان بفروشد.

هزینه برای خدمات

به‌جای فروش محصولات، مدل‌های کسب‌وکار کارمزد به ازای خدمات بر نیروی کار و ارائه خدمات متمرکز می‌شوند. یک مدل کسب‌وکار کارمزد برای خدمات ممکن است با نرخ ساعتی یا هزینه ثابت برای یک قرارداد خاص هزینه دریافت کند. شرکت‌های هزینه‌ای برای خدمات اغلب تخصصی هستند و بینشی ارائه می‌دهند که ممکن است دانش رایج نباشد یا ممکن است به آموزش خاصی نیاز داشته باشد.

اشتراک، ابونمان

مدل‌های کسب‌وکار مبتنی بر اشتراک تلاش می‌کنند تا مشتریان را به امید جذب مشتریان وفادار طولانی‌مدت جذب کنند. این کار با ارائه محصولی انجام می شود که به پرداخت مستمر نیاز دارد، معمولاً در ازای مدت معین سود. اگرچه تا حد زیادی توسط شرکت‌های دیجیتال برای دسترسی به نرم‌افزار ارائه می‌شود، اما مدل‌های کسب‌وکار اشتراکی برای کالاهای فیزیکی مانند تحویل ماهیانه مجدد کشاورزی/تحویل جعبه اشتراک نیز محبوب هستند.

فریمیوم

مدل های کسب و کار Freemium مشتریان را با معرفی محصولات اولیه و با دامنه محدود جذب می کند. سپس، با استفاده از مشتری از خدمات خود، شرکت سعی می کند آنها را به یک محصول برتر و پیش پرداخت که نیاز به پرداخت دارد، تبدیل کند. اگرچه ممکن است یک مشتری از نظر تئوری برای همیشه در فریمیوم بماند، یک شرکت سعی می کند مزایایی را که تبدیل شدن به یک عضو ارتقا یافته می تواند داشته باشد را نشان دهد.

برخی از شرکت‌ها می‌توانند در چندین مدل کسب‌وکار به طور همزمان برای یک محصول اقامت کنند. به عنوان مثال، Spotify (یک مدل مبتنی بر اشتراک) نسخه رایگان و نسخه پریمیوم را نیز ارائه می دهد.

بسته بندی

اگر شرکتی نگران هزینه جذب یک مشتری واحد باشد، ممکن است سعی کند محصولات را برای فروش چندین کالا به یک مشتری واحد دسته بندی کند. باندلینگ با تلاش برای فروش محصولات مختلف به مشتریان موجود، سرمایه گذاری می کند. این را می توان با ارائه تخفیف های قیمتی برای خرید چندین محصول تشویق کرد.

بازار

بازارها تا حدودی ساده هستند: در ازای میزبانی یک پلتفرم برای انجام تجارت، بازار غرامت دریافت می کند. اگرچه تراکنش‌ها می‌توانند بدون بازار اتفاق بیفتند، اما این مدل‌های کسب‌وکار تلاش می‌کنند تراکنش را آسان‌تر، ایمن‌تر و سریع‌تر کنند.

وابسته

مدل‌های کسب‌وکار وابسته بر اساس بازاریابی و دسترسی گسترده یک نهاد یا پلتفرم شخص خاص است. شرکت ها برای تبلیغ یک کالا به یک واحد حقوقی پول می پردازند و آن واحد اغلب در ازای تبلیغ آنها غرامت دریافت می کند. این غرامت ممکن است یک پرداخت ثابت، درصدی از فروش حاصل از تبلیغ آنها، یا هر دو باشد.

تیغ ریش تراش

«بستن» یک استراتژی مدل تیغ غیرقانونی است که نیاز به خرید کالای نامرتبط قبل از خرید کالای متفاوت (و اغلب مورد نیاز) دارد. برای مثال، تصور کنید ژیلت یک سری لوسیون منتشر کرد و همه مشتریان را ملزم به خرید سه بطری قبل از خرید تیغ های یکبار مصرف کرد.

تیغ ریش تراش معکوس

یک مدل تجاری تیغ ریش تراش معکوس به جای تکیه بر محصولات همراه با حاشیه سود بالا، سعی می کند محصولی با حاشیه سود بالا را به فروش برساند. سپس برای استفاده از محصول، محصولات همراه کم یا رایگان ارائه می شود. هدف این مدل ترویج فروش اولیه است، زیرا استفاده بیشتر از محصول سود زیادی ندارد.

حق امتیاز

مدل کسب‌وکار حق رای از برنامه‌های تجاری موجود برای گسترش و بازتولید یک شرکت در مکانی متفاوت استفاده می‌کند. اغلب شرکت‌های غذا، سخت‌افزار یا تناسب اندام، فرنچایزها با فرنچایزهای ورودی برای تامین مالی کسب‌وکار، تبلیغ مکان جدید و نظارت بر عملیات همکاری می‌کنند. در مقابل، فرنچایز دهنده درصدی از درآمد را از فرنچایز دریافت می کند.

پرداخت به میزان استفاده

ممکن است برخی از شرکت‌ها به جای دریافت هزینه ثابت، یک مدل کسب‌وکار پرداختی را اجرا کنند که در آن مبلغ دریافتی بستگی به میزان استفاده از محصول یا خدمات دارد. شرکت ممکن است علاوه بر مبلغی که هر ماه بر اساس میزان مصرف تغییر می کند، برای ارائه خدمات، هزینه ثابتی دریافت کند.

دلالی

یک مدل کسب و کار کارگزاری، خریداران و فروشندگان را بدون فروش مستقیم کالایی به یکدیگر متصل می کند. شرکت های کارگزاری اغلب درصدی از مبلغ پرداختی را هنگام نهایی شدن معامله دریافت می کنند. اغلب در املاک و مستغلات، دلالان در ساخت و ساز/توسعه یا حمل و نقل نیز برجسته هستند.

استاندارد ISO 22301: سیستم مدیریت تداوم کسب و کار

چگونه یک مدل کسب و کار ایجاد کنیم

هنگام ساخت یک مدل کسب و کار، “یک اندازه مناسب برای همه” وجود ندارد. متخصصان مختلف ممکن است در هنگام ایجاد یک کسب‌وکار و برنامه‌ریزی مدل کسب‌وکار خود، مراحل مختلفی را پیشنهاد کنند. در اینجا چند مرحله کلی وجود دارد که می توان برای ایجاد طرح خود برد:

  1. مخاطبان خود را شناسایی کنید. اکثر طرح های مدل کسب و کار یا با تعریف مشکل یا شناسایی مخاطبان و بازار هدف شما شروع می شوند. یک مدل کسب‌وکار قوی متوجه می‌شود که می‌خواهید چه کسی را هدف قرار دهید تا بتوانید محصول، پیام‌رسانی و رویکرد خود را برای ارتباط با آن مخاطب بسازید.
  2. مشکل را تعریف کنید. علاوه بر درک مخاطبان خود، باید بدانید که در صدد حل چه مشکلی هستید. یک شرکت سخت افزاری محصولاتی را برای تعمیرات خانه می فروشد. یک رستوران به جامعه غذا می دهد. بدون مشکل یا نیاز، اگر تقاضایی برای خدمات یا محصولات شما وجود نداشته باشد، ممکن است کسب و کار شما برای یافتن جای خود با مشکل مواجه شود.
  3. پیشنهادات خود را درک کنید. با در نظر گرفتن مخاطب و مشکل خود، آنچه را که می توانید ارائه دهید، در نظر بگیرید. به فروش چه محصولاتی علاقه دارید و تخصص شما چگونه با آن محصول مطابقت دارد؟ در این مرحله از مدل کسب‌وکار، محصول به گونه‌ای تنظیم می‌شود که با آنچه بازار نیاز دارد و آنچه شما قادر به ارائه آن هستید، تطبیق دهد.
  4. نیازهای خود را مستند کنید. با انتخاب محصول خود، موانعی را که شرکت شما با آن روبرو خواهد شد در نظر بگیرید. این شامل چالش های خاص محصول و همچنین مشکلات عملیاتی می شود. مطمئن شوید که هر یک از این نیازها را مستند کنید تا ارزیابی کنید که آیا برای راه اندازی در آینده آماده هستید یا خیر.
  5. شرکای کلیدی را پیدا کنید. اکثر کسب و کارها از شرکای دیگر در پیشبرد موفقیت شرکت استفاده می کنند. به عنوان مثال، یک برنامه ریز عروسی ممکن است با مکان ها، غذاخوری ها، گل فروشی ها و خیاطان روابط برقرار کند تا پیشنهادات خود را افزایش دهد. برای تولیدکنندگان، در نظر بگیرید که چه کسی مواد شما را فراهم می کند و رابطه شما با آن ارائه دهنده چقدر حیاتی خواهد بود.
  6. راه حل های کسب درآمد را تنظیم کنید. تا به حال، ما در مورد چگونگی کسب درآمد شرکت شما صحبت نکرده ایم. یک مدل کسب‌وکار تا زمانی که مشخص نکند چگونه کسب درآمد می‌کند، کامل نیست. این شامل انتخاب استراتژی یا استراتژی های بالا برای تعیین نوع مدل کسب و کار شما می شود. این ممکن است نوعی باشد که شما در ذهن داشته اید، اما پس از بررسی نیازهای مشتریان خود، اکنون ممکن است نوع دیگری منطقی تر باشد.
  7. مدل خود را تست کنید. وقتی برنامه کامل شما آماده شد، نظرسنجی های آزمایشی یا راه اندازی های نرم را انجام دهید. بپرسید مردم با پرداخت قیمت خدمات شما چه احساسی خواهند داشت. در ازای نظرات و بازخورد، به مشتریان جدید تخفیف ارائه دهید. شما همیشه می توانید مدل کسب و کار خود را تنظیم کنید، اما همیشه باید در هنگام انجام این کار، بازخورد مستقیم از بازار را در نظر بگیرید.

به جای اختراع مجدد چرخ، در نظر بگیرید که شرکت های رقیب چه می کنند و چگونه می توانید خود را در بازار قرار دهید. ممکن است بتوانید به راحتی شکاف های موجود در مدل کسب و کار دیگران را تشخیص دهید.

نقد مدل های کسب و کار

جوآن مگرتا، سردبیر سابق مجله هاروارد بیزینس ریویو، پیشنهاد می‌کند که دو عامل مهم در اندازه‌گیری مدل‌های کسب‌وکار وجود دارد. او می‌گوید وقتی مدل‌های کسب‌وکار کار نمی‌کنند، به این دلیل است که داستان منطقی نیست و/یا اعداد فقط به سود اضافه نمی‌شوند. صنعت هواپیمایی مکان خوبی برای جستجو برای یافتن مدل کسب و کاری است که منطقی نیست. شامل شرکت هایی می شود که متحمل زیان های سنگین و حتی ورشکستگی شده اند.

برای سال‌ها، شرکت‌های هواپیمایی بزرگ مانند امریکن ایرلاینز، دلتا و کانتیننتال، کسب‌وکار خود را حول یک ساختار توپی و اسپیک ایجاد کردند که در آن همه پروازها از طریق تعداد انگشت شماری از فرودگاه‌های اصلی انجام می‌شد. با حصول اطمینان از اینکه اکثر صندلی‌ها در بیشتر مواقع پر می‌شوند، مدل کسب‌وکار سود زیادی به همراه داشت.

با این حال، یک مدل کسب‌وکار رقیب به وجود آمد که قدرت شرکت‌های بزرگ را بار سنگینی کرد. شرکت‌هایی مانند Southwest و JetBlue هواپیماها را با هزینه کمتری بین فرودگاه‌های کوچکتر جابه‌جا کردند. آنها از برخی ناکارآمدی های عملیاتی مدل هاب و اسپیک اجتناب کردند و در عین حال هزینه های نیروی کار را کاهش دادند. این به آنها اجازه داد قیمت ها را کاهش دهند و تقاضا برای پروازهای کوتاه بین شهرها را افزایش دهند.

از آنجایی که این رقبای جدیدتر مشتریان بیشتری را جذب کردند، اپراتورهای قدیمی باقی ماندند تا از شبکه های بزرگ و گسترده خود با مسافران کمتر پشتیبانی کنند. این مشکل زمانی بدتر شد که پس از حملات تروریستی 11 سپتامبر در سال 2001، ترافیک به شدت کاهش یافت. برای پر کردن صندلی‌ها، این خطوط هوایی مجبور بودند تخفیف‌های بیشتری را در سطوح حتی عمیق‌تر ارائه کنند. مدل کسب و کار Hub-and-Spoke دیگر معنی نداشت.

نمونه ای از مدل های کسب و کار

مجموعه گسترده مایکروسافت را در نظر بگیرید. طی چند دهه گذشته، این شرکت خط تولید خود را در خدمات دیجیتال، نرم افزار، بازی و موارد دیگر گسترش داده است. مدل‌های مختلف کسب‌وکار، همگی در مایکروسافت، شامل موارد زیر می‌شوند اما محدود به آن‌ها نیستند:

  • بهره وری و فرآیندهای تجاری: مایکروسافت اشتراک محصولات آفیس و لینکدین را ارائه می دهد. این اشتراک‌ها ممکن است بر اساس استفاده از محصول باشد (یعنی میزان داده‌ای که در شیرپوینت آپلود می‌شود).
  • Intelligent Cloud: مایکروسافت محصولات سرور و خدمات ابری را برای اشتراک ارائه می دهد. این نیز خدمات و مشاوره ارائه می دهد.
  • محاسبات شخصی بیشتر: مایکروسافت محصولات تولید شده فیزیکی مانند سرفیس، قطعات رایانه شخصی و سخت افزار Xbox را می فروشد. فروش باقیمانده ایکس باکس شامل محتوا، خدمات، اشتراک، حق امتیاز و درآمد تبلیغاتی است.

نتیجه گیری

یک شرکت فقط نهادی نیست که کالاها را بفروشد. این یک اکوسیستم است که باید برنامه ای در برنامه داشته باشد که به چه کسی بفروشد، چه چیزی بفروشد، چه چیزی را شارژ کند و چه ارزشی ایجاد می کند. یک مدل کسب و کار توصیف می کند که یک سازمان چه کاری انجام می دهد تا به طور سیستماتیک ارزش بلندمدت برای مشتریان خود ایجاد کند. پس از ایجاد یک مدل کسب و کار، یک شرکت باید جهت گیری قوی تری در مورد اینکه چگونه می خواهد فعالیت کند و آینده مالی آن به نظر می رسد داشته باشد.

سوالات متداول

مدل کسب و کار چیست؟

مدل کسب‌وکار یک برنامه استراتژیک است که نشان می‌دهد چگونه یک شرکت کسب درآمد خواهد کرد. این مدل روشی را که یک کسب‌وکار محصول خود را می‌برد، آن را به بازار عرضه می‌کند و باعث فروش می‌شود، توصیف می‌کند. یک مدل کسب و کار تعیین می کند که چه محصولاتی برای یک شرکت به فروش می رسد، چگونه می خواهد محصولات خود را تبلیغ کند، چه نوع افرادی باید سعی کند به آنها پاسخ دهد، و چه جریان های درآمدی ممکن است انتظار داشته باشد.

نمونه ای از مدل کسب و کار چیست؟

Best Buy، Target و Walmart از بزرگترین نمونه های شرکت های خرده فروشی هستند. این شرکت ها کالاهایی را از تولیدکنندگان یا توزیع کنندگان خریداری می کنند تا مستقیماً به مردم بفروشند. خرده فروشان با مشتریان خود ارتباط برقرار می کنند و کالاها را می فروشند، اگرچه خرده فروشان ممکن است کالاهای واقعی را که می فروشند بسازند یا نکنند.

انواع اصلی مدل های کسب و کار چیست؟

خرده فروشان و تولیدکنندگان از انواع اولیه مدل های کسب و کار هستند. تولیدکنندگان کالاهای خود را تولید می کنند و ممکن است آنها را مستقیماً به مردم بفروشند یا ندهند. در همین حال، خرده‌فروشی‌ها کالاهایی را خریداری می‌کنند تا بعداً دوباره به عموم بفروشند.

چگونه یک مدل کسب و کار بسازم؟

مراحل زیادی برای ایجاد یک مدل کسب و کار وجود دارد و هیچ فرآیند منسجم واحدی در بین کارشناسان کسب و کار وجود ندارد. به طور کلی، یک مدل کسب‌وکار باید مشتریان شما را شناسایی کند، مشکلی را که می‌خواهید حل کنید را درک کند، یک نوع مدل کسب‌وکار را انتخاب کند تا مشخص کند مشتریان شما چگونه محصول شما را می‌خرند و راه‌هایی را که شرکت شما کسب درآمد خواهد کرد، مشخص کند. همچنین مهم است که به طور دوره ای مدل کسب و کار خود را مرور کنید. پس از راه اندازی، با خیال راحت طرح خود را ارزیابی کنید و در صورت نیاز، مخاطبان هدف، خط محصول یا قیمت خود را تنظیم کنید.

برای امتیاز به این نوشته کلیک کنید!
[کل: 0 میانگین: 0]

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا