استاندارد ایزو 20492 یا ISO 20492 مجموعه‌ا‌ی چندبخشی است که روش‌های آزمون دوام و کارایی واحدهای شیشه دوجداره (Insulating Glass Units – IGUs) را استاندارد می‌کند. بخش ۱ (2008) آزمون‌های آب‌وهوایی برای دوام درزِ پیرامونی، بخش ۲ (2008) آزمون مه‌زدگی شیمیایی، بخش ۳ (2010) نشتی و غلظت گاز، و بخش ۴ (2010) ویژگی‌های فیزیکی درز را توضیح می‌دهند. استاندارد الزامات ساخت یا سیستم مدیریتی […]

استاندارد ایزو 20253 یا ISO 20253:2016 با عنوان کامل «Textile floor coverings — Blade test — Flocked textile floor covering» روشی آزمایشگاهی برای اندازه‌گیری مقاومت سایشی و استحکام اتصال الیاف در موکت‌های فلوک (Flocked) ارائه می‌کند. این استاندارد نخستین‌بار در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۶ منتشر شد و امروزه در فهرست سازمان ISO با وضعیت «Withdrawn» (لغو شده) درج شده است؛ با این حال هنوز در صنعت کف‌پوش برای مقایسه

استاندارد ایزو 20252 یا ISO 20252:2019، یک استاندارد بین‌المللی است که برای سیستم مدیریت کیفیت در سازمان‌هایی کاربرد دارد که در حوزه‌ی «تحقیقات بازار، نظرسنجی و تحقیقات اجتماعی» فعالیت می‌کنند. این استاندارد نسخه سوم آن در فوریه ۲۰۱۹ منتشر شد (ویرایش‌های قبلی: ۲۰۰۶، ۲۰۱۲). آخرین نسخه تجدید نظر شده، ISO 20252:2019 است که شامل تعاریف،

استاندارد ایزو 20251 ویرایش 2024 یا ISO 20251:2024 دومین ویرایش «استاندارد آزمون نفوذناپذیری آب در کفپوش‌-های نساجی» است. این سند که زیر نظر کمیته ISO/TC 219 منتشر شده و جایگزین نسخهٔ ۲۰۱۶ می‌شود، با قرار دادن محلول متیلن‌بلو درون سیلندری بر سطح نمونه به مدت ۲۴ ساعت، عبور یا عدم‌عبور رطوبت به پشت موکت را

استاندارد ایزو 42001 یا ISO/IEC 42001:2023 نخستین چارچوبِ جهانیِ مدیریت سامانه‌های هوش مصنوعی (AIMS) است که به سازمان‌ها کمک می‌کند تا چرخه‌عمر کامل محصولات و خدمات AI را به شیوه‌ای مسئولانه، ایمن، شفاف و منطبق با مقررات مدیریت کنند. این استاندارد با ساختاری مشابه سایر «سیستم‌های مدیریت» ISO (مانند ISO 27001) تدوین شده، اما الزامات

استاندارد ایزو 20203 یا ISO 20203:2005 روشی آزمایشگاهی برای اندازه‌گیری ارتفاع متوسط بلورک‌ها (Lc) در نمونهٔ پودر‌شدهٔ کُک نفتی کلسینه به کمک پراش پرتو-ایکس (XRD) ارائه می‌کند. این کمّیت شاخصی از درجهٔ گرافیتی‌ شدن کک، کیفیت عملیات کلسیناسیون و در نتیجه کارایی آن در تولید آلومینیوم است. متن استاندارد زیر نظر کمیته ISO/TC 226 تدوین

در یک نگاه، استاندارد ایزو 20202 یا ISO 20202:2004 روشی استاندارد برای پخت ( baking ) نمونه‌های سبزِ خمیرهای رامینگ سرد و نیمه-گرم (cold & tepid ramming pastes) و محاسبه «افت جرم در پخت» آن‌هاست. این خمیرهای کربنی برای آسترکردن جداره کوره‌های سلول احیا آلومینیوم به‌کار می‌روند؛ کنترل دقیق افت جرم شاخص خوبی از فرمولاسیون،

در استاندارد ایزو 20200 یا ISO 20200 روش آزمایشگاهی کاملاً تکرارپذیری ارائه می‌شود تا مشخص شود یک پلاستیک در شرایط کمپوست صنعتی چقدر به‌صورت فیزیکی از هم می‌پاشد (disintegration). این آزمون میزان «قطعه‌قطعه شدن» ماده را می‌سنجد، نه خود فرایند تجزیه زیستی (biodegradation)؛ بنابراین برای ادعای «قابل‌کمپوست‌شدن» باید همراه با آزمون‌های زیست‌تخریب‌پذیری (مثلاً ISO 14855)

استاندارد ایزو 20193 یا ISO 20193 روشی تکرارپذیر برای ‌اندازه‌گیری «عرض رشته‌های توتون برش‌خورده» تعریف می‌کند؛ این کمیت یکی از شاخص‌های یکنواختی مخلوط، کیفیت پرشدگی سیگار و ثبات فرآیند برش است. ویرایش دوم ۲۰۱۹ جایگزین نسخهٔ ۲۰۱2 شده و با اصلاحیهٔ ۲۰۲۱ (Amendment 1) جزئیات اندازه‌گیری را دقیق‌تر کرده است. سند زیر نظر کمیته ISO/TC

در یک نگاه، استاندارد ایزو 20187 یا ISO 20187 مجموعه‌ای سه‌قسمتی برای ایمنی وسایل بازی بادی (Inflatable Play Equipment) است. نسخهٔ تک‌جلدی ۲۰۱۶ که تمام سازه‌های بادی پرشی و سرسره‌ای را پوشش می‌داد، در ۲۰۲2 به سه بخش تخصصی‌ تفکیک شد: این سه بخش با هم ISO 20187:2016 را فسخ کرده‌اند و زیر نظر کمیته