مدیریت تصمیم گیری مبتنی بر داده (DDDM)
مدیریت تصمیم گیری مبتنی بر داده (DDDM) رویکردی برای حاکمیت تجاری است که تصمیماتی را که می‌توان با داده‌های قابل تأیید پشتیبان‌گیری کرد، ارزش‌گذاری می‌کند. موفقیت رویکرد داده محور به کیفیت داده های جمع آوری شده و اثربخشی تجزیه و تحلیل و تفسیر آن بستگی دارد. در ادامه با ایران گواه همراه باشید.
در روزهای اولیه محاسبات، معمولاً به یک متخصص با پیشینه قوی در فناوری نیاز بود تا داده ها را برای اطلاعات استخراج کند، زیرا برای آن شخص لازم بود تا نحوه عملکرد پایگاه های داده و انبارهای داده را درک کند. اگر مدیری در سمت کسب و کار یک سازمان می خواست داده ها را در سطح ریز مشاهده کند، باید با بخش فناوری اطلاعات (IT) تماس می گرفت و گزارشی را درخواست می کرد. سپس شخصی از بخش فناوری اطلاعات گزارش را ایجاد می کند و برنامه ریزی می کند تا به صورت دوره ای اجرا شود. از آنجایی که این فرآیند پیچیده بود، گزارش‌های موقت، که به عنوان گزارش‌های یک‌باره نیز شناخته می‌شوند، ناامید شدند.
مدیریت تصمیم گیری مبتنی بر داده (DDDM)
امروزه، ابزارهای هوش تجاری اغلب به پشتیبانی بسیار کمی از بخش فناوری اطلاعات نیاز دارند. مدیران کسب و کار می توانند داشبوردها را برای نمایش داده هایی که می خواهند ببینند سفارشی کنند و گزارش های سفارشی را در لحظه اجرا کنند. تغییرات در نحوه استخراج و تجسم داده ها به مدیران تجاری که هیچ پیشینه فناوری ندارند، اجازه می دهد تا بتوانند با ابزارهای تحلیلی کار کنند و تصمیمات مبتنی بر داده اتخاذ کنند.
مدیریت تصمیم گیری مبتنی بر داده معمولاً به عنوان راهی برای به دست آوردن مزیت رقابتی انجام می شود. یک مطالعه از مرکز تجارت دیجیتال MIT نشان داد که سازمان‌هایی که بیشتر از طریق تصمیم‌گیری مبتنی بر داده هدایت می‌شوند، 4 درصد نرخ بهره‌وری بالاتر و 6 درصد سود بیشتری دارند. با این حال، ادغام حجم عظیمی از اطلاعات از حوزه‌های مختلف کسب‌وکار و ترکیب آن‌ها برای استخراج داده‌های عملی در زمان واقعی می‌تواند آسان‌تر از انجام آن باشد. خطاها می توانند در هر مرحله از تلاش وارد فرآیندهای تجزیه و تحلیل داده ها شوند، و در صورت بروز مشکلات جدی می توانند ایجاد شوند.
