مینیمالیسم دیجیتال: هر آنچه که باید بدانید
مینیمالیسم دیجیتال راهی برای تعامل با فناوری مصرف کننده است که استفاده متمرکز از فناوری را برای کاهش حواس پرتی در اولویت قرار می دهد.
مینیمالیسم دیجیتال یک استراتژی برای کمک به مردم برای بهینه سازی استفاده از فناوری و جلوگیری از غرق شدن در آن است.
این اصطلاح در کتابی از کال نیوپورت به نام مینیمالیسم دیجیتال: انتخاب یک زندگی متمرکز در دنیای پر سر و صدا رایج شد. در این کتاب، نیوپورت به خوانندگان کمک می‌کند تا تعیین کنند کدام فعالیت‌های دیجیتال ارزش دارند.
یک مینیمالیست دیجیتال موفق وقت خود را بر روی تعداد کمی از فعالیت های بهینه متمرکز می کند. آنها با هدفی معین به فناوری برای استفاده از آن برخورد می کنند. این رویکرد می تواند اثرات مفیدی بر سلامت دیجیتال داشته باشد و فرسودگی شغلی را کاهش دهد.
نظرسنجی اخیر McKinsey & Company نشان داد که تقریباً نیمی از کارگران گزارش کردند که حداقل تا حدودی احساس خستگی می کنند. ترک بی سر و صدا به عنوان رد فرهنگ شلوغی و فقدان مرزهای شغلی گسترش یافته است. بر اساس نظرسنجی گارتنر در سال 2022 از 160 رهبر منابع انسانی، 23 درصد از کارمندان بی سر و صدا ترک کردند.
این بیماری همه گیر مرزهای کار و زندگی را برای بسیاری از مردم تغییر داد. بسیاری از حرفه ها ارتباط دائمی با دستگاه های دیجیتال و رسانه های اجتماعی را تشویق می کنند – و اغلب نیاز دارند. خط‌مشی‌های «دستگاه خودتان را بیاورید» همچنین به فقدان مرزهای دیجیتالی کمک می‌کند و اعلان‌های شخصی و تجاری در همان دستگاه جاری می‌شوند.
مردم و کسب‌وکارها می‌توانند ایده مینیمالیسم دیجیتال را برای کمک به تعیین مرزها و بهینه‌سازی فناوری برای بهبود تجربه کارکنان، سلامت روان کلی و توانایی کارمندان برای انجام کارشان به کار گیرند.
مینیمالیسم دیجیتال چگونه کار می کند
سه مرحله اصلی برای دستیابی به مینیمالیسم دیجیتال در زندگی شخصی یا حرفه ای افراد وجود دارد:
- قوانین و ارزش های فناوری را تعریف کنید. تغییرات رفتاری که از چیزهای مثبت حمایت می کند، پایدار هستند. تغییراتی که از رفتارهای منفی حمایت می کنند، پایدار نیستند. یک فرد باید بر اساس آنچه که ارزش دارد تصمیم بگیرد که از فناوری چه می خواهد. برخی از ارزش‌های مثال عبارتند از راحتی، مسئولیت پذیری، جامعه، امنیت و قدرت. تصمیم به پرهیز از فناوری بدون پاداش مثبت کارساز نخواهد بود.
- یک دوره بی نظمی دیجیتال را در نظر بگیرید. مردم فقط باید فناوری‌هایی را حفظ کنند که در صورت حذف آنها باعث آسیب می‌شود. این اجازه می دهد تا زمانی را برای خود اندیشی و پاسخ به این سوال که “چه فناوری را می خواهم برگردانم؟”
- معرفی مجدد فناوری که از ارزش ها و رفاه کاربر پس از دوره بازتاب پشتیبانی می کند. مینیمالیسم با حداقل سازی متفاوت است. به حداقل رساندن چیزی است که تا حد امکان کوچک یا بی اهمیت باشد، در حالی که مینیمالیسم عمل اولویت دادن به چیزهای مهم و قطع بقیه است. تکنولوژی لازم است. مینیمالیسم دیجیتال فناوری را رد نمی کند – روشی متفکرانه تر برای درگیر شدن با آن را پیشنهاد می کند.
به عنوان مثال، ممکن است فردی برای اطلاع از رویدادهای جاری، دریافت اخبار خود از رسانه های اجتماعی، برنامه های خبری و تلویزیون ارزش قائل باشد. اخبار در رسانه‌های اجتماعی اغلب با اطلاعات دیگر ترکیب می‌شوند و باعث می‌شوند تا کاربران مدت‌ها پس از خواندن داستان اصلی، پیمایش کنند. آنها نه تنها وقت خود را با انجام این کار تلف می کنند، بلکه در کاری که قبلا انجام می دادند یا از آن جدا می شوند، حرکت خود را از دست می دهند.
در مرحله بی نظمی، آن شخص تصمیم می گیرد برنامه های اجتماعی را حذف کند و تماشای تلویزیون را متوقف کند. در مرحله معرفی مجدد، آنها محدودیتی برای میزان تماشای تلویزیون قائل می شوند، رسانه های اجتماعی را از تلفن همراه خود حذف می کنند و برنامه های خبری را به گونه ای پیکربندی می کنند که از ارسال اعلان ها خودداری کنند. این فرد اکنون به جای غرق شدن در اطلاعات تصادفی یا کم ارزش، از فناوری خود با قصد مصرف خبری استفاده می کند.
مزایای مینیمالیسم دیجیتال
در اینجا برخی از مزایای شخصی و حرفه ای مینیمالیسم دیجیتال آورده شده است:
- فضای بیشتر. از طریق تعامل مداوم، غیرعمدی و کم ارزش با فناوری، مردم زمان تنهایی را فدای افکار خود می کنند. می توان از تنهایی برای مقابله با اضطراب ها، تعریف ارزش ها و بازتاب خود استفاده کرد. درگیر کردن فناوری بدون قصد، توجه به این فعالیت‌ها را که برای سلامت روان ضروری هستند، می‌گیرد.
- تعادل زندگی کاری. تعریف ارزش‌ها و نگاشت فناوری برای آنها به کاربران کمک می‌کند تا زندگی شخصی و کاری خود را تقسیم بندی کرده و بهینه کنند. این به افراد کمک می کند تا حد و مرزهایی را تعیین کنند و از خونریزی در یکدیگر جلوگیری کنند.
- تمرکز بهتر انتخاب اینکه چه فناوری واقعاً مهم است و جلب توجه مجدد به کاربران انرژی بیشتری برای اختصاص دادن به کارهای پیچیده، دشوار یا جذاب‌تر می‌دهد.
- کاهش هزینه ها. رویکرد مینیمالیستی به فناوری، کاربران را قادر می سازد تا زمان و هزینه خود را برای برنامه های کاربردی کم اولویت و کم ارزش کاهش دهند.
چالش های مینیمالیسم دیجیتال
چالش هایی برای مینیمالیسم دیجیتال وجود دارد. بسیاری از انواع فناوری برای جذب و تقویت تعامل طراحی شده اند. بسیاری از کسب و کارها از آن سود می برند که برخی آن را اقتصاد توجه نامیده اند. برخی از چالش های مینیمالیسم دیجیتال شامل موارد زیر است:
- پایبندی به ارزش ها باید دلیلی برای شلوغی و کاهش آن وجود داشته باشد. پاکسازی به خاطر بی نظمی ممکن است در کوتاه مدت کارساز باشد، اما اگر هیچ تقویت مثبتی وجود نداشته باشد، پایدار نیست. وقتی زمان بارگیری مجدد یک برنامه کم ارزش فرا می رسد، دلیلی برای خودداری از آن وجود نخواهد داشت.
- خط کشیدن. نگاشت فناوری‌ها به ارزش‌ها می‌تواند دشوار باشد – تصمیم‌گیری در مورد اینکه آیا یک فناوری واقعاً به یک ارزش خدمت می‌کند یا خیر و در چه نقطه‌ای یک فناوری ارزش ارائه نمی‌دهد.
- ترس از دست دادن. کاهش برنامه ها یا به طور کلی اتصال به اینترنت ممکن است باعث FOMO شود. زمانی که ناشناخته می تواند بالقوه ارزشمندتر باشد، توجیه منطقی از دست دادن ناشناخته می تواند دشوار باشد.
- وابستگی فنی برخی از فناوری ها برای فعالیت های روزمره ضروری است. به عنوان مثال، در سوئد، یک برنامه تأیید هویت شخصی به نام BankID روش ترجیحی برای ورود به سیستم برای بسیاری از خدمات است – از جمله خدمات بهداشتی و درمانی و خدمات دولتی. این امر یک گوشی هوشمند را ضروری می‌کند و حذف یا پاک کردن فناوری را دشوارتر می‌کند، زیرا مردم به طور مرتب مجبور به استفاده از آن برای کارهای اساسی هستند.
مینیمالیسم دیجیتال در کار
مدیریت فرسودگی شغلی، مشارکت و حجم کاری می تواند مشکل باشد. مینیمالیسم دیجیتال را می توان در محل کار برای تقسیم کار و زندگی خانگی استفاده کرد. در اینجا چند راه برای انجام این کار به عنوان یک کارگر آورده شده است:
- در صورت امکان از “دمبلفون” استفاده کنید. Dumbphone ها برعکس گوشی های هوشمند هستند. آنها دسترسی به اینترنت محدود یا بدون دسترسی دارند. کارگران می توانند از تلفن های محل کار و خانه جداگانه استفاده کنند.
- برنامه های حواس پرتی را حذف کنید برنامه‌هایی که توجه افراد را از آنچه می‌خواهد انجام دهد دور می‌کنند در حالی که ارزش دیگری ارائه نمی‌دهند، باید حذف شوند.
- از برنامه های بهره وری استفاده کنید. این برنامه‌ها – مانند Freedom – می‌توانند دسترسی به برنامه‌های دیگر را برای دوره‌های زمانی معین مسدود کنند، که حواس‌پرتی در حین کار را دشوارتر می‌کند یا به جلوگیری از اسکرول پایانی کمک می‌کند.
- زمان نمایش را محدود کنید خستگی صفحه نمایش یا خستگی جلسات مجازی می تواند به سلامتی و بهره وری دیجیتال آسیب برساند.
- از تکنیک های بهره وری استفاده کنید. یک مثال تکنیک پومودورو است که وقفه های عمدی در روز کاری و همچنین اهداف کوچک اما قابل دستیابی را برای بهره وری تعیین می کند. دانستن اینکه هدفی وجود دارد می تواند به جلوگیری از حواس پرتی کمک کند.
- ایمیل ها را دسته بندی کنید از یک سرویس گیرنده ایمیل استفاده کنید که صندوق ورودی را برای قرار دادن ایمیل های فوری در جلو و مرکز قرار می دهد.
- از برنامه‌ها بدون ورود به سیستم استفاده کنید. حساب‌ها دارای اولویت‌ها و توصیه‌های شخصی‌شده هستند. توصیه‌ها می‌توانند ایجاد شوند و باعث حواس‌پرتی شوند. استفاده از یک برنامه بدون توصیه به تمرکز بر عملکرد جستجو کمک می کند.
- از ابزارهای مدیریت رمز عبور استفاده کنید. مدیران رمز عبور رمزهای عبور را بین حساب‌ها ذخیره و همگام‌سازی می‌کنند.
مینیمالیسم دیجیتال را می توان در سطح بالاتری نیز پذیرفت. بسیاری از مسائل مربوط به کارایی به ارتباط ضعیف منتهی می شود. بخش‌های فناوری اطلاعات می‌توانند با تیم‌ها ارتباط برقرار کنند تا بدانند اولویت‌های فناوری کارکنان چیست و با بهینه‌سازی برنامه‌ها برای برآورده کردن این اولویت‌ها به آنها کمک کنند.
بخش های فناوری اطلاعات می توانند محیط کار را به روش های زیر بهینه کنند:
- ممیزی نرم افزار قدیمی برای دیدن اینکه آیا هنوز به هدف مورد نظر خود عمل می کند یا خیر.
- بازنشستگی برنامه های تکراری؛
- انتخاب برنامه های کاربردی سازگار برای جلوگیری از گسترش بیش از حد؛
- انجام یک موجودی کامل برای یافتن برنامه‌هایی که استفاده نمی‌شوند یا فضا را اشغال می‌کنند.
- تشویق کارکنان به انجام کارهای بی نظمی خود؛
- ساده سازی و متمرکز کردن برنامه ها برای بهبود تجربه کاربر؛
- پیکربندی اینترانت شرکت به عنوان ارائه دهنده هویت؛
- استفاده از یک ورود به سیستم برای کاهش تعداد رمزهای عبور مورد نیاز؛ و
- با استفاده از برنامه هایی که امکان شخصی سازی را برای کارمندان فراهم می کند.
