ISO 3881 (ایزو ۳۸۸۱): ساخت و ساز ساختمان و هماهنگی مدولار

ایزو ۳۸۸۱ به عنوان بخشی از مجموعه انتشارات ISO درباره هماهنگی مدولار در ساخت‌وساز ساختمان‌ها تدوین شده است. این استاندارد با عنوان “ISO 3881:1977 – ساخت‌وساز ساختمان – هماهنگی مدولار – پله‌ها و دهانه پله‌ها – ابعاد هماهنگ” شناخته می‌شود. اعضای کمیته فنی ISO ATC 59 (ساخت‌وساز ساختمان) این استاندارد را توسعه داده‌اند و در اکتبر ۱۹۷۵ برای استفاده اعضا منتشر کردند. این محتوا به طور اختصاصی توسط تیم مرکز مشاوره ایران گواه تهیه شده است.

مدولار یا ساختمان‌های مدولار به نوعی ساخت‌وساز خارج از محل اطلاق می‌شود، که در این روش اجزای ساختمان یا ماژول‌ها در محیط کارخانه تولید شده و سپس برای مونتاژ به محل نهایی انتقال داده می‌شوند. تفاوت اساسی این روش با ساخت‌وساز معمولی، زمانی است که خود ساختمان ساخته می‌شود. استفاده از این روش برای نخستین بار در دهه ۱۸۳۰ توسط یک نجار لندنی انجام شد که خانه‌ای پیش‌ساخته را برای پسرش ساخت و آن را به استرالیا منتقل کرد.

اصطلاحاً، ساخت‌وساز مدولار به فرایندی اشاره دارد که در آن ساختمان‌ها در خارج از محل موردنظر، تحت شرایط کنترل شده کارخانه ساخته می‌شوند و از مصالح یکسان استفاده می‌کنند. واحدهای مدولار به عنوان بخش‌هایی به‌کار می‌روند که برای ایجاد یک ساختمان یا خانه پیش‌ساخته، به یکدیگر متصل می‌شوند و تعداد واحدها در هر پروژه بسته به اندازه و سبک پروژه تعیین می‌شود. این نوع ساختمان‌ها به عنوان گزینه‌ای مناسب برای ادارات، ساختمان‌های مهمان‌نوازی، املاک مسکونی و موارد دیگر به کار گرفته می‌شوند.

ISO 3881 (ایزو ۳۸۸۱): ساخت و ساز ساختمان و هماهنگی مدولار

استانداردهای مرتبط با ایزو ۳۸۸۱ به عنوان مجموعه‌ای از اسناد، اصول اولیه و قوانین طراحی هماهنگی مدولار را تبیین می‌کنند. این استانداردها عبارت‌اند از:

۱. ISO 1006: هماهنگی مدولار – ماژول پایه
۲. ISO 1040: هماهنگی مدولار – چند ماژول برای ابعاد هماهنگ افقی
۳. ISO 1789: هماهنگی مدولار – ارتفاع طبقات و اتاق‌ها برای ساختمان‌های مسکونی
۴. ISO/R 1790: هماهنگی مدولار – واحدهای مرجع ابعاد هماهنگ‌کننده کنترل افقی
۵. ISO 1791: هماهنگی مدولار – واژگان
۶. ISO 2848: هماهنگی مدولار – اصول و قوانین

این استاندارد بین‌المللی اصول کلی را برای هماهنگی ابعاد پله‌ها و دهانه پله‌ها در ساخت‌وساز ساختمان ارائه می‌دهد و می‌تواند در انواع ساختمان‌ها به کار گرفته شود.

استفاده از روش مدولار در ساخت‌وساز نسبت به روش معمولی و سنتی، مزایایی دارد که ایزو ۳۸۸۱ بهبود اجرایی آن را تسهیل می‌کند. به برخی از این مزایا می‌توان اشاره کرد:

۱. صرفه‌جویی در وقت و کاهش زمان لازم برای ساخت سازه به دلیل امکان مونتاژ صنعتی.
۲. بازگشت سریع سرمایه و درآمدزایی سریع‌تر نسبت به ساخت‌وساز معمولی.
۳. صرفه‌جویی و کاهش چشمگیر هزینه‌ها.
۴. افزایش ایمنی کارگران به دلیل کار در محیط کنترل شده و ایمن بدون هیچ خطری.
۵. بهبود و افزایش بهره‌وری.
۶. افزایش اطمینان به برنامه و زمان‌بندی پروژه.
۷. قابلیت پیش‌بینی میزان هزینه برای انجام پروژه.

به طور خلاصه، استفاده از استانداردهای ایزو ۳۸۸۱ به عنوان راهکاری مناسب در ساخت‌وساز ساختمان‌ها، علاوه بر بهبود کارایی، به افزایش کیفیت و اطمینان در انجام پروژه‌ها کمک می‌کند.