متن استاندارد ایزو 22000, نحوه پیاده سازی استاندارد ISO 22000
دانلود متن استاندارد ایزو 22000 توسط کسب وکارهایی که نیاز به اجرای الزامات ISO 22000:2018 دارند تا بتوانند اقدام به اخذ گواهینامه ایزو 22000 معتبر کنند، درخواست می شود. ما توانسته ایم کلیات مربوط به ایزو 22000، خانواده ISO 22000 و متن فارسی استاندارد ISO 22000 براساس آخرین ویرایش 2018 را مکتوب و برای کسب اطلاعات بیشتر در اختیار متقاضیان قرار می دهیم.
ممکن است سازمان ها بعد از پیاده سازی ایزو 22000 نیاز به اخذ گواهینامه ایزو 22000 داشته باشند. بنابراین نهادهای صادرکننده گواهینامه ایزو CB هایی هستند که توسط انجمن اعتبار بخشی IAF تاییدیه صدور گواهینامه ایزو 22000 را داشته باشند. CB های صادرکننده گواهینامه ایزو در ایران توسط مرکز ملی تایید صلاحیت ایران (NACI) اعتبار سنجی شده اند.
مقدمه ای بر استاندارد ایزو 22000
ISO 22000 سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی است که به راحتی می تواند برای هر سازمانی در زنجیره غذایی اعمال شود. ISO 22000 ابتدا در 1 سپتامبر 2005 توسط ISO/TC 34/SC 17 به عنوان اولین استاندارد بین المللی FSMS توسعه یافت.
خانواده ISO 22000
علاوه بر استاندارد ایزو 22000 که مربوط به سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی است استانداردهای دیگری همانند ISO 22004 (راهنمای استفاده برای ایزو 22000) و ISO 22005 (قابلیت ردیابی در زنجیره غذایی و خوراک) همینطور مشخصات فنی براساس بخش شامل کشاورزی، تولید مواد غذایی، پذیرایی، بسته بندی، خوراک و غذای دام جزو خانواده ایزو 22000 است.
مراحل آخرین ویرایش متن استاندارد ایزو 22000 ویرایش 2018
بازنگری ISO 22000:2005 در سپتامبر 2014 آغاز شد. همه شرکت کنندگان، کمیته فنی و کمیته ملی آینه، در مورد نیاز به بازنگری استاندارد با هدف رسیدگی به چالش های اضطراری ایمنی مواد غذایی توافق کردند. پس از مدت ها بحث، در ژوئن 2018 استاندارد ایزو 22000 منتشر شد. یکی از انگیزه های اصلی برای بازنگری آن، همسویی جهت استراتژیک یک سازمان با مدیریت ایمنی مواد غذایی آن بود. علاوه بر این، پذیرش ساختار Annex SL امکان ادغام آسان با سایر استانداردهای بین المللی مانند ایزو 9001، ایزو 14001 و ایزو 45001 را فراهم می کند و مسیری هموار را برای حسابرسان و ممیزی شوندگان ایجاد می کند.
تغییرات ساختاری در Annex SL متن استاندارد ایزو 22000 ویرایش 2018
- دامنه
- مراجع هنجاری
- اصطلاحات و تعاریف
- زمینه سازمان
- رهبری
- برنامه ریزی
- پشتیبانی
- عملیات
- ارزیابی عملکرد
- بهبود
از این بندها، اصطلاحات رایج و تعاریف اصلی قابل تغییر نیستند. الزامات را نمی توان حذف یا تغییر داد، با این حال الزامات و توصیه های خاص رشته ممکن است اضافه شود.
تمام سیستم های مدیریتی نیازمند در نظر گرفتن زمینه سازمان هستند (در بخش 4 بیشتر در این مورد) مجموعه ای از اهداف مرتبط با رشته، در این مورد ایمنی مواد غذایی، و همسو با جهت استراتژیک سازمان؛ یک خط مشی مستند برای حمایت از سیستم مدیریت و اهداف آن؛ ممیزی داخلی و بررسی مدیریت در جایی که چندین سیستم مدیریت وجود دارد، بسیاری از این عناصر را می توان برای رسیدگی به بیش از یک استاندارد ترکیب کرد.
علاوه بر این، ISO 22000:2018 نیز یک مقدمه و ضمیمه های خاص را معرفی کرده است:
- معرفی
- عمومی
- اصول FSMS
- رویکرد فرآیندی
- عمومی
- چرخه برنامه ریزی، انجام، بررسی، عمل
- تفکر مبتنی بر ریسک
- عمومی
- مدیریت ریسک سازمانی
- تجزیه و تحلیل خطر – فرآیندهای عملیاتی
- ارتباط با سایر استانداردهای سیستم مدیریت
پیوست A ارجاعات متقابل بین CODEX HACCP و این سند پیوست B مراجع متقاطع بین این سند و ISO 22000:2005.
چرخه PDCA در متن استاندارد ایزو 22000 ویرایش 2018
ISO 22000 که در سال 2018 به روز شده مستلزم آن است که علاوه بر چرخه سازمانی Plan-Do- Check-Act (PDCA) که با چرخه دمینگ یا چرخه شوهارت نیز شناخته می شود، و به دنبال ساختار سطح بالا فرآیندهای موجود در سیستم ایمنی مواد غذایی ، چرخه PDCA دیگری باید در کنار هم وجود داشته باشد که عملیات عملیاتی را پوشش دهد.
تغییرات مهم در ایزو 22000 ویرایش 2018 نسبت به نسخه قبلی 2005
نسخه 2018 اصول مدیریت کلی را به اصول ایزوله شده قبلی ایمنی مواد غذایی FSMS، اصول یک سیستم مدیریت ایمنی غذا اضافه می کند:
ایزو 22000 ویرایش 2005 شامل:
- ارتباط تعاملی.
- مدیریت سیستم.
- برنامه های پیش نیاز.
- اصول تجزیه و تحلیل خطر و نقاط کنترل بحرانی (HACCP).
ایزو 22000 ویرایش 2018 شامل:
- اصول ذکر شده در “2005” را حفظ می کند و در عین حال اصول سیستم مدیریت مشترک ISO را اضافه می کند.
- تمرکز بر مشتری.
- رهبری.
- مشارکت مردم.
- رویکرد فرآیندی.
- بهبود.
- تصمیم گیری مبتنی بر شواهد.
- مدیریت روابط.
مستندات و مراحلی جهت اخذ گواهینامه ایزو 22000
حسابرسی مبتنی بر فرآیند یا تفکر
یک فرآیند تبدیل ورودی ها به خروجی ها است که به صورت مجموعه ای از مراحل یا فعالیت هایی انجام می شود که منجر به هدف (های) برنامه ریزی شده می شود. اغلب خروجی یک فرآیند به ورودی فرآیند بعدی دیگر تبدیل می شود. تعداد بسیار کمی از فرآیندها جدا از سایر فرآیندها عمل می کنند.
“فرآیند: مجموعه ای از فعالیت های مرتبط یا متقابل که ورودی ها را به خروجی ها تبدیل می کند”.
حتی حسابرسی نیز رویکردی فرآیندی دارد. با شناسایی محدوده و معیارها شروع می شود، یک مسیر اقدام روشن برای دستیابی به نتیجه ایجاد می کند و دارای یک خروجی تعریف شده است (گزارش حسابرسی). استفاده از رویکرد فرآیندی برای حسابرسی همچنین تضمین می کند که زمان و مهارت های صحیح به حسابرسی تخصیص داده شده است. این باعث می شود که ارزیابی موثری از عملکرد FSMS باشد.
این همچنین در مواردی که فرآیندها یا بخش هایی از فرآیندها برون سپاری می‌شوند نیز صدق می‌کند. درک اینکه دقیقاً چگونه این امر بر نتیجه تأثیر می گذارد یا می تواند تأثیر بگذارد و این موضوع به طور واضح به شریک تجاری (ارائه محصول یا خدمات برون سپاری شده) شفافیت و مسئولیت پذیری در فرآیند را تضمین می کند.
مرحله نهایی فرآیند بررسی نتیجه حسابرسی و اطمینان از استفاده مناسب از اطلاعات به دست آمده است. بررسی رسمی مدیریت فرصتی است برای تأمل در عملکرد FSMS و تصمیم گیری در مورد چگونگی و مکان بهبود. فرآیند بررسی مدیریت در بند 9، ارزیابی عملکرد با عمق بیشتری پوشش داده شده است.
حسابرسی مبتنی بر ریسک
ممیزی یک رویکرد فرآیندی مبتنی بر شواهد و سیستماتیک برای ارزیابی سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی شماست. آنها به صورت داخلی و خارجی برای تأیید اثربخشی FSMS انجام می شوند. ممیزی ها نمونه ای درخشان از نحوه اتخاذ تفکر مبتنی بر ریسک در مدیریت ایمنی مواد غذایی هستند.
ممیزی شخص اول – حسابرسی داخلی
ممیزی داخلی یک فرصت عالی برای یادگیری در سازمان شما است. آنها زمانی را برای تمرکز روی یک فرآیند یا بخش خاص به منظور ارزیابی واقعی عملکرد آن فراهم می کنند. هدف از ممیزی داخلی اطمینان از پایبندی به خط مشی ها، رویه ها و فرآیندهایی است که توسط شما، سازمان تعیین شده است و تأیید انطباق با الزامات ISO 22000 است.
برنامه ریزی حسابرسی
ایجاد یک برنامه ممیزی می تواند مانند یک تمرین پیچیده به نظر برسد. بسته به مقیاس و پیچیدگی عملیات خود، می توانید ممیزی های داخلی را از هر ماه تا یک بار در سال برنامه ریزی کنید. جزئیات بیشتری در این مورد در بخش 9 – ارزیابی عملکرد وجود دارد.
تفکر مبتنی بر ریسک
بهترین راه برای در نظر گرفتن فراوانی ممیزی ها، بررسی ریسک های موجود در فرآیند یا حوزه تجاری مورد حسابرسی است. هر فرآیندی که ریسک بالایی دارد، یا به این دلیل که پتانسیل بالایی برای اشتباه دارد یا به این دلیل که اگر اشتباه انجام شود، عواقب آن شدید خواهد بود، در این صورت می‌خواهید آن فرآیند را بیشتر از یک فرآیند کم خطر بررسی کنید.
نحوه ارزیابی ریسک کاملاً به شما بستگی دارد. ISO 22000 هیچ روش خاصی را برای ارزیابی ریسک یا مدیریت ریسک دیکته نمی کند، جدای از پرداختن به این مفهوم در دو سطح ذکر شده، سطوح سازمانی و عملیاتی. با این حال، در متن استاندارد ایزو 22000 ذکر شده که روش مورد استفاده در هنگام انجام ارزیابی ریسک را توصیف و به عنوان اطلاعات مستند حفظ کنید.
10 بند متن استاندارد ایزو 22000 ویرایش 2018
استانداردایزو 22000 از 10 بخش ساخته شده است که به عنوان بندهای متن استاندارد ایزو 22000 شناخته می شوند. مانند سایر استانداردهای سیستم مدیریت ISO، الزامات ISO 22000 که باید برآورده شوند در بندهای 4.0 تا 10.0 مشخص شده است.
استانداردایزو 22000 از 10 بخش ساخته شده است که به عنوان بندهای متن استاندارد ایزو 22000 شناخته می شوند. مانند سایر استانداردهای سیستم مدیریت ISO، الزامات ISO 22000 که باید برآورده شوند در بندهای 4.0 تا 10.0 مشخص شده است.
ترجمه متن استاندارد ایزو 22000 ویرایش 2018
بخش 1: محدوده
یک سیستم مدیریت ایمنی غذا در درجه اول برای اطمینان از ایمن بودن غذا برای مصرف در نظر گرفته شده است. این کار را از طریق استفاده از فرآیندهایی که توسط شما برای عملیات شما ضروری است و همچنین فرآیندهای تعیین شده توسط استاندارد برای بهبود مستمر انجام می دهد. هدف FSMS اطمینان از انطباق با الزامات قانونی، نظارتی و مشتری قابل اجرا است. نسخه 2018 شامل تولیدکنندگان خوراک دام و تولیدکنندگان غذای حیوانات نیز می شود. بخش 1 محدوده در متنن استاندارد ایزو 22000 به شرح زیر آمده است:
- هدف استاندارد.
- انواع سازمان هایی که برای اعمال آن طراحی شده است.
- بخش هایی از استاندارد (موسوم به بندها) که شامل الزاماتی است که یک سازمان باید از آنها پیروی کند تا سازمان به عنوان «تطابق» با آن اقدام به اخذ گواهینامه ایزو نماید.
- متن استاندارد ایزو 22000 به گونه ای طراحی شده است که برای همه سازمان ها در زنجیره غذایی، صرف نظر از اندازه و پیچیدگی، قابل اجرا باشد. این شامل سازمان هایی می شود که به طور مستقیم یا غیرمستقیم در یک یا چند مرحله از زنجیره غذایی درگیر هستند. سازمان‌های کوچک ویا کمتر توسعه یافته می‌توانند FSMS منطبق با ISO 22000 را پیاده سازی و نگهداری کنند.
بخش 2: مراجع هنجاری
دستورالعمل ISO/IEC، بخش دوم، بخش 6.2.2، گنجاندن یک مرجع هنجاری را اینگونه تعریف می کند: «این عنصر مشروط [استاندارد] باید فهرستی از اسناد ارجاع شده را ارائه دهد… به گونه ای که آنها را ایجاد کند. برای اعمال سند ضروری است.»
به عبارت دیگر، با استناد به چیزی به عنوان مرجع هنجاری، آن را برای به کارگیری آن استاندارد خاص ضروری می دانند. برخلاف متن فارسی استاندارد ایزو 9001 ویرایش 2015، هیچ مرجع هنجاری در ISO 22000 وجود ندارد. با این حال، برای شما مفید است که به استانداردهای خانواده ISO زیر نگاهی بیندازید که به درک بهتر الزامات آن کمک می کند:
- ISO 22004:2014، راهنمای استفاده از ISO 22000.
- ISO 22005:2007 قابلیت ردیابی در خوراک و زنجیره غذایی – اصول کلی و الزامات اساسی برای طراحی و پیاده سازی سیستم.
- ISO/TS 22002-1:2009 PRP در مورد ایمنی مواد غذایی – تولید مواد غذایی.
- ISO/TS 22002-2:2013 PRP در مورد ایمنی مواد غذایی – پذیرایی.
- ISO/TS 22002-3:2011 PRP در مورد ایمنی مواد غذایی – کشاورزی.
- ISO/TS 22002-4:2013 PRP در مورد ایمنی مواد غذایی – تولید بسته بندی مواد غذایی.
- ISO/TS 22002-6:2016 PRP در مورد ایمنی مواد غذایی – تولید خوراک و غذای حیوانی.
- ISO/TS 22003:2013 FSMS، الزامات برای نهادهای ارائه دهنده ممیزی و گواهی سیستم های مدیریت ایمنی مواد غذایی.
- ISO 10012:2003 سیستم های مدیریت اندازه گیری – الزامات برای فرآیندهای اندازه گیری و تجهیزات اندازه گیری.
- ISO/TR 10013:2001، راهنمای مستندسازی سیستم مدیریت کیفیت.
- ISO 1015:1999 مدیریت کیفیت، دستورالعمل هایی برای آموزش.
- ISO 19011:2018، دستورالعمل های سیستم های مدیریت حسابرسی.
- ISO 31000:2018 مدیریت ریسک – دستورالعمل.
بخش 3: اصطلاحات و تعاریف
بند 3 متن استاندارد ایزو 22000، اصطلاحات و تعاریفی را که در استاندارد به کار رفته است، ارائه می کند که ممکن است برای اعمال استاندارد ایزو در یک سازمان خاص، نیاز به توضیح بیشتری داشته باشد. برخی از آنها همچنین شامل یادداشت هایی هستند که به دنبال ارائه اطلاعات بیشتر و وضوح هستند. تعاریفی وجود دارد که به دلیل ارتباط آن با تغییرات نسخه 2018 باید به آنها اشاره کرد:
“خطر قابل توجه ایمنی مواد غذایی”
شناسایی خطر ایمنی مواد غذایی توسط یک سازمان از طریق ارزیابی خطر که باید با اقدامات کنترلی خاص کنترل شود.
“اقدامات کنترلی”
اقدام یا فعالیتی که برای جلوگیری از خطر قابل توجه ایمنی مواد غذایی یا کاهش آن به سطح قابل قبول استفاده می شود.
“سطح قابل قبول”
سطح خطر ایمنی مواد غذایی که در محصول نهایی نباید از آن بیشتر شود.
“معیار عمل”
مشخصات قابل اندازه گیری یا مشاهده برای نظارت بر یک برنامه پیش نیاز عملیاتی (OPRP). این معیار اقدام برای ارزیابی اینکه آیا OPRP تحت کنترل است یا خیر، ایجاد شده است.
“صلاحیت”
توانایی به کارگیری دانش و مهارت برای دستیابی به نتایج مورد نظر.
“طرف علاقه مند”
شخص یا سازمانی که می تواند بر یک تصمیم یا فعالیت تأثیر بگذارد، تحت تأثیر قرار گیرد یا خود را تحت تأثیر قرار دهد.
“برون سپاری”
ترتیبی که در آن یک شرکت خارجی (خارج از محدوده سیستم مدیریت) بخشی از یک عملکرد یا فرآیند داخلی را در محدوده انجام می دهد.
‘خطر’
اثر عدم قطعیت؛ در حالی که اثر به معنای انحراف از انتظار (مثبت یا منفی) است، عدم قطعیت در واقع یک حالت، حتی جزئی، کمبود اطلاعات مربوط به درک یا آگاهی از یک رویداد، پیامد یا احتمال آن است. ریسک دیگر تنها در سطح عملیاتی سازمان قابل اجرا نیست، بلکه در تمام جنبه های سیستم که می تواند ایمنی مواد غذایی را تحت تاثیر قرار دهد، قابل استفاده است.
علاوه بر این، برخی از اصطلاحات به منظور ارائه درک بهتر به کاربران بازتعریف شده اند:
“نقطه کنترل بحرانی (CCP)”
در فرآیندی قدم بردارید که در آن یک اقدام کنترلی می تواند اعمال شود و پیشگیری یا کاهش خطر قابل توجه ایمنی مواد غذایی تا سطح قابل قبول ضروری است. محدودیت های بحرانی و اندازه گیری امکان اعمال اصلاحات را فراهم می کند. هر دو CCP و OPRP نیاز به نظارت، اعتبار سنجی و تأیید دارند.
“برنامه پیش نیاز عملیاتی (OPRP)”
اقدامات کنترلی که از طریق تجزیه و تحلیل خطر برای جلوگیری یا کاهش احتمال خطرات ویا آلودگی یا تکثیر یک خطر قابل توجه ایمنی مواد غذایی در محصولات غذایی یا در محیط کار ضروری است. معیار اقدام و اندازه گیری یا مشاهدات، کنترل مؤثر این فرآیندها را امکان پذیر می کند. (اینها برای هر سازمانی خاص تر از PRP ها هستند).
“نظارت بر”
توالی برنامه‌ریزی شده مشاهدات یا اندازه‌گیری ها برای ارزیابی اینکه آیا یک فرآیند طبق خواسته عمل می‌کند یا خیر. نظارت باید در طول یک فعالیت اعمال شود و اطلاعاتی را برای اقدام در یک چارچوب زمانی مشخص ارائه می دهد (“ارزیابی فعلی”).
“اعتبار سنجی”
به دست آوردن شواهدی مبنی بر اینکه یک اقدام کنترلی قادر به کنترل موثر خطرات ایمنی مواد غذایی است. اعتبارسنجی باید قبل از یک فعالیت اعمال شود و اطلاعاتی در مورد توانایی ارائه نتایج مورد نظر ارائه می دهد (“ارزیابی آینده”).
“تایید”
تأیید، از طریق ارائه شواهد عینی، که الزامات مشخص شده برآورده شده است. راستی آزمایی باید پس از یک فعالیت اعمال شود و اطلاعاتی را برای تأیید انطباق ارائه می‌کند (“ارزیابی گذشته”).
بخش های زیر، 4 تا 10، الزامات استاندارد را ارائه می کنند. هنگام خواندن استاندارد مهم است که مانند نسخه های گذشته ISO 22000 به منظور درک چگونگی اعمال هر یک از بندهای زیر برای یکدیگر، متن باقیمانده در این نمودار اعمال شود:
بخش 4: زمینه سازمان
زمینه سازمان که در بند 4 متن استاندارد ایزو 22000 مکتوب شده یک مفهوم جدید است. این بخش سازمان را ملزم می کند تا زمینه خود را تجزیه و تحلیل کند، طرف های ذینفع خود را تعیین کند، دامنه سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی را تعریف کند و تمرکز واضحی بر فرآیندها و الزامات مورد نیاز برای دستیابی به اهداف ایمنی مواد غذایی داشته باشد. این بند متوالی است زیرا نیاز به درک سازمان و زمینه (4.1)، قبل از شناسایی افراد ذینفع و درک نیازها و انتظارات آنها وجود دارد (4.2)، خروجی هر دو 4.1 و 4.2 امکان تعیین محدوده (4.3) را فراهم می کند. سپس در نهایت FSMS طراحی شد (4.4).
درک زمینه سازمان معمولاً توسط مدیریت ارشد با اطلاعات مربوط به کسب و کار و فعالیت های جمع آوری شده در هر سطح از سازمان انجام می شود. نقاط بحث بر روی مسائل داخلی و خارجی که بر سیستم FSMS تأثیر می‌گذارند تمرکز دارند.
4.1 شناخت سازمان و زمینه آن
این بخش مستلزم تجزیه و تحلیل ریسک ها یا مسائلی است که می تواند بر کسب و کار ما تأثیر بگذارد، نه فقط مسائل داخلی بلکه همچنین مسائل خارجی که می تواند بر توانایی سیستم مدیریت برای به دست آوردن نتایج مورد نظر تأثیر بگذارد. به عنوان موضوعات خارجی، می‌توانیم روندهای اجتماعی، فرهنگی و سیاسی، تغییرات قانونی، پیشرفت های فناوری و غیره را که می‌توانند بر دستیابی به اهداف تعیین شده ایمنی مواد غذایی تأثیر بگذارند، شامل شود.
از آنجایی که این مسائل ممکن است متفاوت باشد، بازنگری آن باید به طور منظم انجام شود و اکنون به عنوان ورودی در جلسات بررسی دوره ای مدیریت شما نیز الزامی است. ما همچنین باید در نظر داشته باشیم که این موضوعات می توانند مثبت یا منفی باشند، اما به همان اندازه برای تعریف زمینه ما در نظر گرفته می شوند. هنگامی که زمینه مشخص شد، این امر ایجاد اهداف ایمنی مواد غذایی را تسهیل می کند.
روش شناسی های متعددی وجود دارند که می‌توانند برای تعیین زمینه مورد استفاده قرار گیرند، مانند تجزیه و تحلیل SWOT (نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدها)، CPM (ماتریس مشخصات رقابتی) یا PEST (سیاسی، اقتصادی، اجتماعی-فرهنگی و فناوری).
حتی اگر اطلاعات مستندی با توجه به زمینه مورد نیاز نیست، این در زمانی که سیستم شما ممیزی می شود و برای نشان دادن درک و تجزیه و تحلیل شما از موضوعات ذکر شده، یعنی: صورتجلسه، گرافیک، تجزیه و تحلیل داده ها و غیره بسیار مفید است. ریسک های موجود برای پیاده سازی ایزو 22000 با توجه به بند 4.1 شامل:
- مسائل خارجی
- محیط های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، حقوقی، مالی، فناوری، اقتصادی و طبیعی از جمله محیطی که سازمان در آن فعالیت می کند.
- رقبا چه کسانی هستند و پیمانکاران، پیمانکاران فرعی، تامین کنندگان، شرکا و ارائه دهندگان
- حقوق ملی و بین المللی
- محرک های صنعت و روندهایی که بر سازمان تأثیر می گذارند
- محصولات و خدمات سازمان و تأثیر آنها بر ایمنی مواد غذایی
- در دسترس بودن و تنوع ارائه دهندگان خارجی خدمات یا محصولات
- تغییر در الگوی مصرف
- ظرفیت تغییرات در مورد محل کار همانند تغیر محل کار
- مسائل داخلی
- حاکمیت، ساختار سازمانی، نقش ها و مسئولیت ها
- سیاست ها، اهداف و استراتژی های موجود برای دستیابی به آنها
- صلاحیت پرسنل
- فرهنگ ایمنی مواد غذایی در سازمان و ارتباط با کارگران
- فرآیند معرفی محصولات، مواد، خدمات، ابزارها، نرم افزارها، اماکن و تجهیزات جدید
- شرایط کاری
- منابع (عدم استفاده از منابع)
- حفظ کارکنان ماهر
- تعداد و تنوع مشتریان داخلی و بین المللی
- پیوند به یک فعالیت، مکان ویا دوره خاص
4.2 درک نیازها و انتظارات افراد ذینفع
مفهوم مشتری برای معرفی اصطلاح طرف ذینفع از بین رفته است. این بخش مستلزم تعیین طرف های ذینفع (که معمولاً «ذینفعان» شناخته می‌شوند) است که می‌توانند بر FSMS تأثیر مثبت و منفی بگذارند. هنگامی که تصمیم گرفته شد که کدام طرف های ذینفع مرتبط و مهم هستند، نیازها و انتظارات آنها در FSMS باید مورد توجه قرار گیرد. آنها احتمالاً سهامداران، صاحبخانه ها، تنظیم‌کننده ها، مشتریان، کارکنان، انجمن های تجاری، رقبا، تأمین‌کنندگان، توزیع کنندگان و مصرف کنندگان و دیگران خواهند بود.
شما باید همه آن طرفین را شناسایی کنید و تجزیه و تحلیل کنید که چگونه می توانند بر دستیابی به هدف اصلی FSMS که اطمینان از ایمن بودن غذا است، تأثیر بگذارند.
برخی از نیازها و انتظارات طرف های ذینفع ما اجباری است و در قوانین و الزامات نظارتی گنجانده شده است، بنابراین باید در نظر گرفته شود. اشخاص ذینفع شناسایی شده و الزامات آنها باید به وضوح در هنگام تعریف و همچنین هنگامی که تغییرات در سازمان اعمال می شود تجدید نظر شود. ISO 22000 با تعیین اینکه طرف های ذینفع شما چه کسانی هستند، ایجاب می کند که اثرات بالقوه و واقعی آنها را تعیین کنید.
4.3 درک نیازها و انتظارات افراد ذینفع
مفهوم مشتری برای معرفی اصطلاح طرف ذینفع از بین رفته است. این بخش مستلزم تعیین طرف های ذینفع (که معمولاً «ذینفعان» شناخته می‌شوند) است که می‌توانند بر FSMS تأثیر مثبت و منفی بگذارند. هنگامی که تصمیم گرفته شد که کدام طرف های ذینفع مرتبط و مهم هستند، نیازها و انتظارات آنها در FSMS باید مورد توجه قرار گیرد. آنها احتمالاً سهامداران، صاحبخانه ها، تنظیم کننده ها، مشتریان، کارکنان، انجمن های تجاری، رقبا، تأمین کنندگان، توزیع کنندگان و مصرف کنندگان و دیگران خواهند بود.
شما باید همه آن طرفین را شناسایی کنید و تجزیه و تحلیل کنید که چگونه می توانند بر دستیابی به هدف اصلی FSMS که اطمینان از ایمن بودن غذا است، تأثیر بگذارند.
برخی از نیازها و انتظارات طرف های ذینفع ما اجباری است و در قوانین و الزامات نظارتی گنجانده شده است، بنابراین باید در نظر گرفته شود. اشخاص ذینفع شناسایی شده و الزامات آنها باید به وضوح در هنگام تعریف و همچنین هنگامی که تغییرات در سازمان اعمال می شود تجدید نظر شود. ISO 22000 با تعیین اینکه طرف های ذینفع شما چه کسانی هستند، ایجاب می کند که اثرات بالقوه و واقعی آنها را تعیین کنید.
4.4 تعیین محدوده FSMS
این مفهوم جدیدی نیست، اما به منظور ارجاع به سایت فیزیکی و/یا جغرافیایی که عملیات شما در آن انجام می‌شود، محصولات یا خدمات موجود در FSMS، اشخاص مرتبطی که شناسایی کرده اید و ویژگی های خاصی مانند به عنوان نوع بسته بندی مورد استفاده، شرایط نگهداری یا ماندگاری محصول(ها). بیانیه محدوده شما باید به عنوان اطلاعات مستند نگهداری شود.
هنگامی که درخواست برای ایران گواه جهت ممیزی سیستم برای صدور گواهینامه ایزو 22000 انجام می شود، لازم است دامنه آن در بیانیه ای اعلام شود. این اطمینان حاصل می کند که آنها حسابرس صحیح را با تجربه در بخش صنعت شما ارسال می کنند. با استفاده از این مثال، می‌توانید ببینید که هر مرحله فرآیندهای بسیاری از جمله کارگران، ماشین آلات، الزامات نظارتی، ارائه دهندگان خارجی، مشتریان (کاربران نهایی) و شایستگی را در بر می‌گیرد که ممیزی خواهند شد.
4.5 سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی
در نتیجه بندهای قبلی، یک سازمان باید یک FSMS را ایجاد، اجرا، نگهداری و به طور مستمر بهبود بخشد. این بخش نیاز به تمرکز در تعامل فرآیندها را ذکر می کند. کلیه فرآیندها و تعاملات آنها در محدوده FSMS باید تعیین و کنترل شود تا نتایج مورد نظر مطابق با جهت استراتژیک سازمان و خط مشی ایمنی مواد غذایی به دست آید.
بخش 5: رهبری
این استاندارد بیان می کند که مدیریت ارشد باید رهبری و تعهد خود را نسبت به FSMS نشان دهد. اما مدیریت ارشد کیست؟ بر اساس استاندارد ISO 22000، مدیریت ارشد به شخص یا گروهی از افراد گفته می شود که یک سازمان را در بالاترین سطح هدایت یا کنترل می کنند.
5.1 نشان دادن رهبری و تعهد
دیگر بهانه ای برای عدم حضور مدیریت ارشد در حین ممیزی گواهینامه وجود ندارد. یک حسابرس خارجی انتظار دارد که با کسانی که سازمان را مدیریت می کنند، درباره رهبری بحث کند. نسخه قبلی ISO 22000 قبلاً شامل نمونه هایی از نحوه نشان دادن رهبری در سیستم مدیریت FSMS بود:
- ایجاد خط مشی ایمنی مواد غذایی.
- نشان دادن اینکه ایمنی مواد غذایی توسط اهداف سازمان حمایت می شود.
- تامین منابع مناسب و کافی.
- تسهیل فرهنگ بهبود مستمر.
- برقراری ارتباط مناسب بین طرف های ذینفع.
- اطمینان از ادغام الزامات FSMS در فرآیندهای تجاری سازمان.
- رهبری جلسات بررسی مدیریت.
علاوه بر این، نسخه 2018 بیان می کند که مدیریت ارشد نیز باید:
- اطمینان حاصل کند که برنامه های استراتژیک سازمان و اهداف ایمنی مواد غذایی با سازمان سازگار و یکپارچه هستند.
- از ادغام الزامات FSMS در فرآیندهای تجاری سازمان اطمینان حاصل کنید.
- تنظیم خط مشی ایمنی مواد غذایی.
عملاً این نیاز نسبت به نسخه قبلی تغییر نکرده است. یک خط مشی شامل قصد و جهت یک سازمان است که به طور رسمی توسط مدیریت ارشد آن بیان شده است. خط مشی ایمنی مواد غذایی توسط مدیریت ارشد تایید شده است و کنترل های موجود و اقداماتی را که برای بهبود آن انجام می شود هدایت می کند. این استاندارد به طور خاص ایجاب می‌کند که خط‌مشی ایمنی مواد غذایی، که باید متناسب با هدف و زمینه سازمان باشد، باید شامل تعهداتی به موارد زیر باشد:
- چارچوبی برای تنظیم و بررسی اهداف FSMS ارائه دهید.
- برآورده کردن الزامات ایمنی مواد غذایی قابل اجرا، از جمله الزامات قانونی و مقرراتی و الزامات مورد توافق مشتری در ارتباط با ایمنی مواد غذایی.
- آدرس ارتباطات داخلی و خارجی.
- بهبود مستمر سیستم FSMS.
- از شایستگی های مرتبط با ایمنی مواد غذایی اطمینان حاصل کنید.
پس از تأیید خط مشی FSMS، باید به همه طرف های ذینفع از جمله اپراتورها و همچنین مشتریان و ارائه دهندگان خارجی در صورت درخواست اطلاع داده شود. علاوه بر این، به طور دوره ای خط مشی ایمنی مواد غذایی باید توسط مدیریت ارشد بازبینی شود تا اطمینان حاصل شود که در زمینه سازمان شما قابل اجرا است.
تعهد مدیریت ارشد در رابطه با FSMS باید قابل مشاهده و قابل لمس باشد. یک راه خوب برای نشان دادن تعهد به مشتریان، اپراتورها و عموم مردم این است که اطمینان حاصل کنید که خط مشی ایمنی مواد غذایی شما قابل مشاهده است و همچنین در هر یک یا همه موارد زیر به خوبی ابلاغ شده است:
- بسته های استخدامی
- بسته های القایی
- ارزیابی های تامین کننده
- قراردادهای تامین کننده
- تابلوهای اعلانات در سایت
- وب سایت یا سایت اینترانت
- ارزیابی سالانه کارکنان
فراموش نکنید که خط مشی ایمنی مواد غذایی شما باید به عنوان اطلاعات مستند در دسترس باشد و نگهداری شود.
5.2 چه کسی مسئول چه چیزی است؟
این بخش سازمان را ملزم می کند که نقش ها، مسئولیت ها و اختیارات روشنی را در سراسر سازمان تعریف کند. مدیریت عالی همچنین باید اطمینان حاصل کند که تمام مسئولیت ها و اختیارات تعیین شده و درک شده است. همه پرسنل باید بدانند که از آنها چه انتظاری می رود (مسئولیت ها) و مدیریت ارشد چه چیزی به آنها اجازه انجام (مقامات) می دهد. این امر به راحتی از طریق یک ارگانیگرام و شرح وظایف کلیه کارکنان سازمان با شرح وظایف و اختیارات آنها قابل اجرا است.
ایزو 22000 الزاماتی را برای یک رهبر تیم ایمنی مواد غذایی تعیین شده مشخص می کند که تضمین می کند سیستم در صورت لزوم ایجاد، پیاده سازی، نگهداری و به روز شده است.
مطمئناً زندگی یک حسابرس خارجی را آسان تر می‌کند تا یک نقطه تماس واضح داشته باشد، و این شخص باید دارای اختیارات مناسب برای مدیریت سیستم، اطمینان از مدیریت کار و همچنین آموزش ها و شایستگی های مربوطه تیم ایمنی مواد غذایی باشد. اثربخشی و تناسب FSMS و بهبود مستمر که توسط مدیریت ارشد تعیین شده است.
بخش 6: برنامه ریزی
برنامه ریزی یکی از اجزای کلیدی هر سیستم مدیریتی است. این بخش چارچوبی را تعیین می‌کند که از یک سازمان می‌خواهد خود را تجزیه و تحلیل کند تا ریسک ها و فرصت های فعالیت هایش را تعیین کند و سپس چگونه به آنها رسیدگی کند.
6.1 عمل!
اگر در ارزیابی خود از زمینه و نیازها و انتظارات طرف های ذینفع دقیق بوده اید، احتمالاً خطرات و فرصت های بالقوه کاملاً آشکار می‌شوند. شما به دنبال پاسخ به سوالات زیر هستید:
- ما تلاش می کنیم تا چه چیزی را بدست آوریم؟
- چه چیزی می تواند ما را از رسیدن به اهدافمان باز دارد؟
- چگونه به این مسائل رسیدگی خواهیم کرد؟
- چگونه می توان ریسک ها را به فرصت تبدیل کرد؟
- فرصت ها چگونه می توانند به ما کمک کنند تا پیشرفت کنیم؟
- چه کسی مسئول اعمال خواهد بود؟
- تا چه زمانی باید اقدام کنیم؟
- چگونه می دانیم که آیا اقدامات ما
- موثر بودند؟
پرداختن به خطرات و فرصت ها و دستیابی به اهداف ایمنی غذایی شما نیاز به یک برنامه اقدام دارد. اول از همه، تمام اقدامات را برای رسیدگی به خطرات و فرصت های شناسایی شده که قبلاً تعریف شده بود، برنامه ریزی کنید و سپس راه ادغام و پیاده سازی آنها را در FSMS خود شناسایی کنید و اثربخشی آنها را ارزیابی کنید. اکنون خطرات نه تنها شامل خطرات ایمنی مواد غذایی می‌شوند، بلکه خطراتی را نیز در بر می‌گیرند که می‌تواند بر کاهش بهره وری و اثربخشی FSMS شما تأثیر بگذارد.
ISO 22000 بین دو نوع مدیریت ریسک تمایز قائل می شود، یکی که فقط بر سطح عملیاتی تمرکز دارد و می تواند از طریق ایجاد و نگهداری PRP، OPRP، CCP و آمادگی در شرایط اضطراری کنترل شود، و همچنین ریسک هایی که بر کل سیستم مدیریت و سیستم مدیریت تاثیر می گذارد. می تواند بر ایمنی مواد غذایی تأثیر بگذارد. دومی آنهایی هستند که ممکن است اتفاق بیفتند، اما هیچ سابقه ای از وقوع آنها وجود ندارد، یا اگر اتفاق افتاد، یک رویداد پراکنده بود. بنابراین رویدادهای مکرر نباید به عنوان ریسک های سازمانی تلقی شوند و باید با ایجاد اقدامات اصلاحی کنترل شوند.
تمام اقدامات انجام شده برای رسیدگی به ریسک ها و فرصت های شناسایی شده باید متناسب با تاثیر بالقوه بر انطباق محصول(ها) و خدمات و رضایت مشتری باشد.
6.2 اهداف
این یک الزام استاندارد برای تعیین اهداف ایمنی مواد غذایی قابل دستیابی با ابزار اندازه گیری دوره ای پیشرفت است که نشان دهنده بهبود مستمر است. اهداف عبارتند از:
- مطابق با سیاست ایمنی مواد غذایی
- قابل اندازه گیری
- مطابق با الزامات ایمنی مواد غذایی قابل اجرا، از جمله الزامات قانونی، نظارتی و مشتری
- نظارت و تایید شد
- ارتباط برقرار کرد
- نگهداری و به روز شده است
- ثبت شده
علاوه بر این، اهداف باید واقع بینانه باشند، بنابراین می توان آنها را دست یافت و همچنین به شما در شناسایی فرصت های احتمالی بهبود کمک کرد. یک راه موثر برای برقراری ارتباط با اهداف ایمنی مواد غذایی، گنجاندن آنها در آموزش القایی، نمایش آنها در سراسر سایت یا به صورت الکترونیکی از طریق اینترانت یا موارد مشابه است. اصطلاح SMART شما را در تعیین اهداف مناسب برای سازمانتان راهنمایی می کند، بنابراین هنگام تنظیم آنها باید به الزامات زیر فکر کنید:
- خاص، تا حد امکان دقیق.
- قابل اندازه گیری، قابل اندازه گیری است تا بتوانیم پیشرفت را رصد کنیم.
- دست یافتنی، شکست نباید در اهداف ساخته شود.
- واقع بینانه، ممکن برای سازمان شما.
- به موقع، با تعیین تاریخ اتمام.
6.3 مدیریت تغییر
وقتی برای این همه برنامه ریزی زمان و تلاش زیادی صرف کرده اید، شرم آور است که یک تغییر ناخواسته همه چیز را به هم بزند!
هنگامی که تغییری در سیستم ایجاد می شود، سازمان شما باید یکپارچگی FSMS را حفظ کند، بنابراین تغییرات باید در نظر گرفته شود و برای پیاده سازی آنها تجدید نظر شود.
با توجه به این موضوع، بند 6.3 انتظار دارد که هر تغییری که شما تشخیص می دهید برای سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی ضروری است، به صورت برنامه ریزی شده انجام شود. این باید میزان تغییرات ضروری تشخیص داده شده، تأثیر بالقوه بر سیستم موجود، چگونگی منابع تغییرات و هر تأثیری که ممکن است بر نقش ها، مسئولیت ها و اختیارات فعلی داشته باشد را در نظر بگیرد. برنامه اقدام شما باید شامل موارد زیر باشد:
- چه کاری انجام خواهد شد.
- چه منابعی مورد نیاز خواهد بود (تا جایی که در آن زمان درک می کنید).
- چه کسی پاسخگو خواهد بود.
- زمانی که اقدامات تکمیل خواهد شد.
- نتایج چگونه ارزیابی خواهد شد.
قرار دادن آنها در یک ماتریس ساده می تواند به روشن شدن اهداف کمک کند، اما اگر قبلاً این نوع اطلاعات را در جای دیگری ثبت کرده اید، نیازی به تکرار نیست.
بخش 7: پشتیبانی
این بخش به منابع، شایستگی، آگاهی، ارتباطات و مستندات یک FSMS می پردازد. الزامات واقعاً زیربنای یک FSMS است و اطمینان حاصل می کند که به طور مؤثر اجرا می شود.
7.1 منابع شامل افراد، زیرساخت ها و محیط کار
شما باید منابع مورد نیاز برای راه اندازی کسب و کار خود را با در نظر گرفتن توانایی و محدودیت های سازمان خود، نیاز به پشتیبانی خارجی و منابع مورد نیاز برای هر فرآیند ویا محصول تعیین کنید. این فرآیندها ویا محصولات نیز باید ارزیابی شوند تا در نظر گرفته شود که آیا تغییراتی در منابع برای بهبود آنها نیاز است یا خیر.
شما باید نشان دهید که افراد شما شایسته هستند. به سادگی، آیا افراد مناسب با مهارت ها، ویژگی های لازم را در نقش های مناسب را دارند؟ اگر در حال حاضر برخی از مهارت های خاص را از دست داده اید، چگونه می‌خواهید به این موضوع رسیدگی کنید؟
آیا استخدام خواهید کرد یا برون سپاری خواهید کرد؟ اگر برون سپاری می کنید، چگونه خواسته های خود را به تامین کننده خود منتقل می کنید؟ به خاطر داشته باشید که باید مدارک مستندی برای نشان دادن شایستگی، مسئولیت و اختیار پرسنل خارجی نیز داشته باشید.
هنگامی که در مورد زیرساخت صحبت می شود، این به معنای تعیین، تهیه و نگهداری مکان، تجهیزات، نرم افزار، حمل و نقل، ذخیره سازی، فناوری و غیره است که برای انجام عملیات تجاری شما مورد نیاز است.
ما باید در نظر بگیریم که چگونه می‌خواهیم نیازهای هر منطقه و تجهیزات را تأمین، مدیریت و نگهداری کنیم تا بتوانیم فرآیندهای خود را به شیوه ای مؤثر انجام دهیم.
اطمینان از اینکه می‌توانید با خواسته های مشتری کنار بیایید می‌تواند با کاری که برای رسیدگی به بند 4 و 6 انجام دادید کمک کند. برخی از مثال ها برای نشان دادن انطباق عبارتند از فهرست تجهیزات در حال استفاده، برنامه ریزی منابع، برنامه ریزی تعمیر و نگهداری اماکن و تجهیزات، سوابق نگهداری و غیره.
در مورد محیط کار، این به معنای عالی بودن فضای باز نیست. این به معنای فراهم کردن محیطی است که برای آنچه می‌خواهید به دست آورید مناسب است. خواه این یک کارخانه، دفتر یا هر نوع فضای کاری دیگری باشد، مطمئن شوید که فضای مناسبی دارید که شما و کارمندانتان را قادر می سازد تا به طور موثر عمل کنند.
گرما، نور کافی، جریان هوا، بهداشت، سطح سر و صدا، ایستگاه های شستشوی دست و غیره همگی به یک محیط کاری موثر کمک می کنند. این همچنین می‌تواند شامل پرداختن به برخی از عناصر نرم تر مانند رفاه کارکنان، کاهش استرس، خطوط واضح گزارش، ارزیابی کارکنان، سیستم های پاداش و غیره باشد. این بخش با اجرای برنامه های پیش نیاز به راحتی قابل کنترل است.
7.2 کنترل ارائه دهندگان خارجی
استاندارد مشخص می کند که تمام عناصر FSMS که به صورت خارجی توسعه یافته اند باید شناسایی، کنترل و مستند شوند (این شامل تجهیزات اندازه گیری و نظارت می شود). شرایط یکسانی برای فرآیندها، محصولات یا خدمات ارائه شده از خارج اعمال می شود، زیرا از شما خواسته می شود که اطمینان حاصل کنید که تمام مشخصات مورد نیاز را تنظیم کرده اید و قبل از انجام هرگونه توافق با یک ارائه دهنده خارجی، آنها باید رعایت شوند.
تمرکز این بخش بر این است که تمام فرآیندها، خدمات یا محصولات خارجی بر ایمنی محصولات یا خدمات نهایی شما تأثیری نگذارند. ارزیابی و نظارت مستمر بر عملکرد ارائه دهندگان امری ضروری است.
7.3 شایستگی و آگاهی
سازمانی که به طور موثر و کارآمد کار می کند باید دارای پرسنل شایسته باشد. از نظر FSMS ضروری است که کارکنان به اطلاعات دسترسی داشته باشند و برای جلوگیری از خطرات ایمنی مواد غذایی به طور مناسب آموزش دیده باشند.
تنوع فعالیت ها در سازمان، سطح آموزش مورد نیاز برای تحقق شایستگی را تعیین می کند. شکاف های آموزشی معمولاً با توسعه فرآیندهای جدید، به عنوان مثال معرفی ماشین آلات جدید یا در دستیابی به انطباق با الزامات نظارتی شناسایی می شوند. مهم نیست که سازمان چقدر بزرگ یا کوچک باشد، سوابق آموزشی به عنوان مرجع و مدرکی برای تحقق شایستگی ضروری است.
یک ماتریس آموزشی اجمالی را در نظر بگیرید که شکاف های آموزشی تکمیل شده از جمله تاریخ های آموزش تجدید را شناسایی می‌کند. علاوه بر این، سوابق آموزشی فردی را با شواهد امضا کننده از کارمند در نظر بگیرید تا تکمیل و درک آموزش را تأیید کنید، از جمله آموزش در مورد OPRP ها و CCP های فرآیند شما که به اپراتورهای خاص ارائه شده است. شما نباید فراموش کنید که تمام این آموزش ها باید توسط پرسنل واجد شرایط ارائه شود، بنابراین شواهد شایستگی آنها نیز الزامی است، و نظارت بر عملکرد برای ارزیابی اثربخشی. نیاز به آموزش مجدد را می توان با موارد زیر نیز تشخیص داد:
- اقدامات اصلاحی
- جلسات بررسی مدیریت
- نتایج ممیزی داخلی
- صلاحیت خاص بسته به نقش
سازمان همچنین باید صلاحیت ارائه دهندگان خارجی از جمله تهیه پیمانکارانی که وظایف را در محل انجام می دهند را در نظر بگیرد. فرآیند تدارکات سازمان ممکن است ساختاری را برای مدیریت ارائه دهندگان خارجی فراهم کند. از جمله شواهدی از قابلیت، شایستگی و در محل، این ممکن است با آموزش القایی سایت پشتیبانی شود.
چه در داخل یا چه در خارج، مدیریت ارشد سازمان باید مطمئن باشد که مکانیسم هایی برای ارائه آموزش های ایمنی مواد غذایی بر اساس شایستگی مناسب و کافی به کارگران وجود دارد. آگاهی را می توان از طریق حصول اطمینان از توضیح FSMS شما در طول استخدام و معرفی، در جلسات ارزیابی یا بررسی منظم با مدیریت خط، از طریق جلسات منظم ویا ارتباطات مربوط به خط مشی ایمنی مواد غذایی، اهداف، و سهم آنها در اثربخشی FSMS پرداخت. و همچنین عواقب عدم رعایت الزامات.
7.4 ارتباط
ارتباطات داخلی و خارجی موثر و کارآمد کلید اجرای FSMS است. این استاندارد در ارائه چارچوبی برای به تصویر کشیدن فرآیند ارتباط در یک سازمان مفید است. با تبدیل این به جدول و با ارجاع به تجزیه و تحلیل “طرفین ذینفع” یا “ذینفعان” انجام شده در 4.2 می توان یک “طرح ارتباطی” شکل داد.
یکی از زمینه هایی که اغلب فراموش می‌شود، ارتباط با «افراد تحت کنترل سازمان» است. به عنوان یک “قاعده سرانگشتی” توصیه می شود با پیمانکاران یا عملیات برون سپاری به گونه ای رفتار کنید که گویی آنها کارمندان “مستقیم” هستند و به گونه ای ارتباط برقرار کنید که مؤثر باشد و ارتباطات دو طرفه باشد. با اتخاذ این فلسفه تضمین می‌کند که «افراد که تحت کنترل سازمان کار می‌کنند» می‌توانند به بهبود مستمر کمک کنند.
باید یک سیستم ارتباطی کارآمد با ارائه دهندگان خدمات، محصولات یا فرآیندها، مشتریان و تنظیم‌کننده ها در میان سایر طرف های ذینفع و همچنین به صورت داخلی با تیم ایمنی مواد غذایی وجود داشته باشد. در خاتمه، سیستم ارتباطی باید شامل تمام اشخاص ذینفع باشد. با این حال، به یاد داشته باشید که به وضوح مشخص کنید که چه کسی این ارتباطات را ارائه می دهد. نتیجه اطلاعات داخلی و خارجی مربوطه باید به عنوان ورودی برای بررسی مدیریت استفاده شود.
7.5 اطلاعات مستند
قبلاً در متن استاندارد ایزو 22000 ویرایش 2005 میلادی ذکر شده که ایجاد یا نگهداری رویه ها و سوابق مستند خاص مورد نیاز است، اکنون نسخه 2018 به حفظ یا نگهداری اطلاعات مستند اشاره دارد. به زبان ساده، حفظ به این معنی است که شما باید آن را به روز نگه دارید، به عنوان مثال سیاست و اهداف ایمنی مواد غذایی خود را. حفظ به این معنی است که شما باید سوابق را به عنوان مدرکی نگه دارید که نشان دهد آن نیاز خاص را برآورده کرده اید.
شما باید اطمینان حاصل کنید که تمام اسناد مربوط به FSMS شما به راحتی وجود دارد. قابل شناسایی هستند، در قالب مناسبی هستند، از تغییر یا تخریب ناخواسته محافظت می شوند و در نسخه مناسب در نقطه مورد نیاز در دسترس افراد مناسب هستند. همچنین منطقی است که تمام اسناد FSMS خود را به همراه نسخه فعلی، شماره آن، آخرین به روز رسانی آن، مسئول محتوا، خلاصه ای از تغییرات ایجاد شده در طول بازبینی، زمانی که موعد بعدی آن است، نگه دارید.
چک لیست مدارک مورد نیاز جهت اخذ گواهینامه ایزو 22000 به شرح جدول زیر است.
| مدارک مورد نیاز | بندها |
| تعیین محدوده سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی | 4.3 |
| سیاست ایمنی مواد غذایی | 5.2.2 |
| اهداف FSMS | 6.2.2 |
| مردم | 7.1.2 |
| عناصر توسعه یافته بیرونی سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی | 7.1.5 |
| کنترل فرآیندها، محصولات یا خدمات ارائه شده از خارج | 7.1.6 |
| صلاحیت | 7.2 |
| ارتباط خارجی | 7.4.2 |
| برنامه ریزی و کنترل عملیاتی | 8.1 |
| PRPs | 8.2 |
| قابلیت ردیابی | 8.3 |
| آمادگی و واکنش اضطراری | 8.4 |
| مراحل اولیه برای فعال کردن تجزیه و تحلیل خطر | 8.5.1.1 |
| ویژگی های مواد اولیه، مواد تشکیل دهنده و مواد تماس با محصول | 8.5.1.2 |
| ویژگی های محصولات نهایی | 8.5.1.3 |
| استفاده در نظر گرفته شده | 8.5.1.4 |
| تایید در محل نمودارهای جریان | 8.5.1.5.2 |
| شرح فرآیندها و محیط فرآیند | 8.5.1.5.3 |
| شناسایی خطر و تعیین سطوح قابل قبول | 8.5.2.2 |
| ارزیابی خطر | 8.5.2.3 |
| انتخاب و طبقه بندی اقدامات کنترلی | 8.5.2.4.2 |
| اعتبارسنجی اقدامات کنترلی (ها) و ترکیبی از اقدامات کنترلی | 8.5.3 |
| طرح کنترل خطر | 8.5.4.1 |
| تعیین حدود بحرانی و معیارهای عمل | 8.5.4.2 |
| سیستم های نظارت در CCP و برای OPRP | 8.5.4.3 |
| اجرای طرح کنترل خطر | 8.7 |
| کنترل نظارت و اندازه گیری | 8.8 |
| تایید مربوط به PRP و طرح کنترل خطر | 8.9.2 |
| اصلاحات | 8.9.3 |
| اقدامات اصلاحی | 8.9.4.1 |
| رسیدگی به محصولات بالقوه ناایمن | 8.9.4.2 |
| ارزیابی برای آزادی | 8.9.4.3 |
| دفع محصولات ناسازگار | 8.9.5 |
| برداشت / فراخوان | 9.1 |
| نظارت، اندازه گیری، تجزیه و تحلیل و ارزیابی | 9.2 |
| حسابرسی داخلی | 9.3 |
| بررسی مدیریت | 10.1 |
| عدم انطباق و اقدامات اصلاحی | 10.3 |
| به روز رسانی FSMS | 10.3 |
بخش 8: عملیات
این هسته یک FSMS است، جایی که اکثراً تمام اصول HACCP یکپارچه شده اند و لحظه ای که “انجام” کلید بعد از برنامه ریزی سیستم شما است. ضمیمه SL فقط یک نیاز مشترک، برنامه ریزی عملیاتی و کنترل را ارائه می دهد، بقیه بندها برای هر استاندارد خاص هستند.
بنابراین، اولین قدم این است که اطمینان حاصل کنید که تمام الزامات محصول یا خدمات خود را کاملاً درک کرده اید. این شامل برقراری ارتباط با مشتریان و همچنین اجرای اقداماتی برای اطمینان از رعایت تمام الزامات قانونی قابل اجرا است. این به این معنی است که معیارهایی را برای فرآیندهای خود تعیین کنید. ضروری است که قبل از اینکه به هر کاری متعهد شوید، توانایی سازمان خود را برای برآورده کردن الزامات لازم تعیین و بررسی کنید.
همه کنترل هایی که قبلاً برنامه ریزی کرده اید، که ممکن است توسط PRP، OPRP و یا طرح HACCP شما پشتیبانی شود، باید اکنون وجود داشته باشند و همه شواهد مستند مرتبط برای نشان دادن اینکه شما طبق برنامه ریزی عمل کرده‌اید در دسترس خواهد بود.
8.1 برنامه های پیش نیاز (PRP)
نسخه 2018 استفاده از سری های خاص ISO/TS 22002 را بسته به بخشی که روی آن کار می کنید، برای تعیین PRP های قابل اجرا برای سازمان شما پیشنهاد می کند که به کنترل خطرات ایمنی مواد غذایی کمک می کند. ایده این است که PRPهایی را که متناسب با زمینه، اندازه و فعالیت های انجام شده شما باشد، پیاده سازی کنید. این پیش نیازها قبل از انجام تجزیه و تحلیل خطر ایجاد می شود و انتخاب، اجرا، نظارت و تأیید آن نیز باید مستند باشد.
این استاندارد فهرستی از PRP ها را ارائه می دهد که هر سازمانی باید آنها را در نظر بگیرد، آسان و کاملاً سر راست، هیچ یک از آنها را از دست ندهید!
8.2 برای شرایط اضطراری آماده باشید
آیا یک سیستم ردیابی و همچنین روشی برای واکنش به شرایط اضطراری ایجاد کرده اید؟ بیایید ثابت کنیم!
نمونه هایی از شرایط اضطراری می تواند بلایای طبیعی، زلزله، خرابکاری، انسداد تاسیسات اصلی، حوادث زیست محیطی و غیره باشد. زمانی که قبلاً ISO 22000 نیازی به آزمایش برای این فعالیت ها نداشت، اکنون کاملاً واضح است. سیستمی را با رویه های موجود پیاده سازی کنید و اثربخشی آن را به چالش بکشید، بنابراین می‌توانید ببینید در صورت نیاز کار می‌کنند یا خیر. شواهد مستند این آزمایش ها برای مدت معینی که کمتر از ماندگاری محصول یا محصولات ارائه شده نباشد، حفظ می‌شود.
به خاطر داشته باشید که اگر قابلیت ردیابی عامل مهمی در ارائه محصول یا خدمات شما است، باید اطمینان حاصل کنید که تمام تجهیزات نظارت و اندازه گیری برای فعالیت های انجام شده مناسب هستند و به طور مناسب کالیبره و نگهداری می شوند. شما باید شواهد مستندی مبنی بر مناسب بودن چنین تجهیزاتی برای هدف خود داشته باشید. در این مرحله، ISO/TS 22005:07 ممکن است کمک کننده باشد زیرا دستورالعمل هایی را برای ایجاد یک سیستم ردیابی خوب به شما ارائه می دهد.
8.3 کنترل خطر
تفاوت زیادی بین الزامات ایجاد شده توسط اصول HACCP توسعه یافته توسط Codex Alimentarius و اطلاعاتی که در این بخش خواهید یافت وجود ندارد. تیم ایمنی مواد غذایی اطلاعات اولیه را برای ادامه این نکته جمع‌آوری، نگهداری و به‌روزرسانی می‌کند، مانند مستندات علمی، مقررات مربوط به بخش، نیازهای مشتری، داده های تاریخی از خطرات ایمنی مواد غذایی مرتبط با محصول یا خدمات و غیره.
قبل از انجام تجزیه و تحلیل خطرات، ایجاد یک تیم چند رشته ای با یک رهبر مشخص را فراموش نکنید. این اولین مرحله HACCP است و اگرچه ISO 22000 این الزام را در این بخش مشخص نکرده است، اما به عنوان بخشی از مسئولیت های مدیریت ارشد الزامی است.
پس از تعیین ویژگی های مواد خام، محصولات نهایی، استفاده مورد نظر و نمودار جریان بسیار دقیق، همانطور که استاندارد اکنون نیاز دارد، زمان آن رسیده است که تجزیه و تحلیل خطر انجام شود. برای پیاده سازی استاندارد ایزو 22000 می‌توانید نکاتی را بیابید که مشخص می‌کند شناسایی خطرات را از کجا می‌توان به دست آورد، برای مثال تجربه ای که می‌تواند به اطلاعات کارکنان داخلی یا کارشناسان در این زمینه مراجعه کند.
ارزیابی خطرات، بر اساس شدت آسیب و احتمال وقوع، شامل ایجاد تدابیر خاص یا ترکیبی از آنها برای پیشگیری یا کاهش خطرات قابل توجه ایمنی مواد غذایی به سطوح قابل قبول خواهد بود. اما اطمینان حاصل کنید که همه اقدامات اجرا شده همانطور که انتظار می رود کار می کنند!
8.4 OPRP یا CCP؟
ارزیابی هر یک از اقدامات کنترلی برای دسته بندی آنها برای مدیریت به عنوان OPRP یا CCP مورد نیاز است، بنابراین باید ارزیابی کنید:
- احتمال شکست و کنترل آسان آن.
- شدت آن در هنگام شکست و اینکه چه تأثیری می تواند باعث اجرای اقدام شود.
- مکان آن با توجه به سایر فعالیت های اجرا شده برای کاهش خطرات خاص.
- آیا برای آن خطر خاص خاص است.
- اگر اقدامات دیگری برای کاهش خطر تا حد قابل قبولی لازم باشد.
- امکان ایجاد محدودیت های بحرانی قابل اندازه گیری ویا معیارهای اقدام.
- امکان سنجی نظارت برای تشخیص خرابی در حدود تعیین شده قابل اجرا و همچنین اصلاحات در صورت خرابی.
“فراموش نکنید که این فرآیند تصمیم گیری و نتایج را به عنوان اطلاعات مستند حفظ کنید”.
طرح کنترل خطر شما باید حداقل حاوی اطلاعات زیر برای همه CCPها و OPRP های شناسایی شده باشد:
- چه خطرات ایمنی غذایی را با این CCP یا OPRP کنترل می کنید.
- چه تدبیری برای این کار اندیشیده اید.
- حد بحرانی یا معیارهای اقدامی که نمی توان از آنها تجاوز کرد.
- چگونه بر این فعالیت نظارت می کنید.
- در صورت عدم رعایت حدود بحرانی یا معیارهای اقدام، اصلاحات و اقدامات اصلاحی انجام خواهد شد.
- چه کسی مسئول این فعالیت است (مسئولیت ها و اختیارات تعریف شده).
- چه سوابقی را به عنوان شواهد نظارتی حفظ می کنید.
همانطور که در بخش 3 هنگام صحبت در مورد تعاریف ذکر شد، حدود بحرانی تعیین شده برای CCPها باید قابل اندازه گیری باشد. به همین ترتیب، معیارهای عمل تعریف شده برای OPRP ها نیز باید قابل اندازه گیری یا مشاهده باشند. شما باید تعریف کنید که چرا آن محدودیت های حیاتی خاص و معیارهای اقدام را انتخاب کرده اید و یک سیستم نظارتی برای رفع هر گونه شکست ایجاد کنید. اگر بازرسی های بصری از کارکنان به عنوان یک سیستم نظارتی برای یک OPRP خاص اجرا می شود، باید مشخص کنید که چه دستورالعمل ها یا مشخصاتی برای پرسنل ارائه شده است تا از موثر بودن سیستم اطمینان حاصل کنید.
طبق معمول، در این مرحله، هر گونه خرابی، عدم انطباق تلقی می‌شود و شما باید آن را با ایجاد اصلاحات فوری، کنترل محصولات ناایمن، تجزیه و تحلیل علت و اجرای اقدامات اصلاحی پیگیری کنید تا از تکرار آن جلوگیری شود. اکنون که PRP ها، طرح کنترل خطر و تمام الزامات مربوطه ایجاد و در صورت لزوم مستند شده اند، به گذشته نگاه کنید و مطمئن شوید که اطلاعات اولیه برای فعال کردن تجزیه و تحلیل خطر هنوز کافی است!
8.5 تایید کننده شخص تایید شده
اول از همه، اطمینان حاصل کنید که شخصی که مسئول فعالیت های راستی آزمایی است، همان کسی نباشد که نظارت آن ها را انجام می‌دهد. پس می توانید مطمئن شوید که:
- ورودی تجزیه و تحلیل خطر به روز می شود.
- PRP ها پیاده سازی و به روز می شوند.
- OPRPS و CCP اجرا و موثر هستند.
- سطوح خطر در سطوح قابل قبول شناسایی شده است.
- هر رویه ای که ایجاد کردید مؤثر است.
تمام این نتایج تأیید باید توسط تیم تعریف شده ایمنی مواد غذایی ارزیابی شود، بنابراین اطلاعاتی در مورد نحوه عملکرد سیستم اجرا شده به شما می دهد.
8.6 کنترل محصولات و فرآیندهای ناسازگار
ما باید این بخش را شروع کنیم تا اطمینان حاصل شود که همه کارکنان مسئول اصلاحات و اقدامات اصلاحی باید صالح و دارای اختیار برای انجام این فعالیت ها باشند.
در بند 8 متن استاندارد ایزو 22000، اقدامات اصلاحی و اصلاحات مشخص شده در سطح عملیاتی متمرکز شده است، بنابراین این شامل تمام اقدامات فوری است که باید در صورت تجاوز از محدودیت های تعیین شده برای OPRP ها و CCP ها انجام شود و همچنین اقداماتی که برای جلوگیری از انجام خواهد شد.
وقتی محدودیت های حیاتی برای یک CCP یا معیارهای عمل برای یک ORP برآورده نمی‌شوند، باید محصول را به عنوان بالقوه نا امن از ورود به زنجیره غذایی در نظر بگیرید. این محصولات باید همیشه شناسایی شده و در سازمان شما نگهداری شوند تا زمانی که ارزیابی و وضعیت آن مشخص شود. در مواردی که نظارت نشان می‌دهد که محدودیت‌های حیاتی در CCP رعایت نمی‌شود، شما نباید این محصولات را منتشر کنید. در عوض، وضعیت آنها باید مستند و مجاز باشد که تضمین کند:
- فرآوری مجدد آنها برای اطمینان از کاهش خطر ایمنی مواد غذایی به سطح قابل قبولی.
- استفاده دیگری که ایمنی مواد غذایی را در زنجیره غذایی به خطر نمی اندازد.
- تخریب یا دفع آنها به عنوان زباله.
به همین ترتیب، زمانی که معیارهای اقدام تعریف شده برای یک OPRP برآورده نشود، محصولات ناسازگار شناسایی شده منتشر نخواهند شد مگر اینکه تمام فعالیت های نظارتی تعیین شده نشان دهند که اقدامات کنترلی مؤثر بوده اند، اثر ترکیبی اقدامات کنترلی، محصول را مناسب می کند، یا تأییدهای دیگر. فعالیت ها می‌توانند مطابقت محصول(ها) را با سطوح قابل قبول خطر ایمنی غذایی خاص نشان دهند.
اگر آنها قبلاً خارج از محل شما هستند، باید برداشت یا فراخوانی را آغاز کنید و به همه طرف های ذینفع مربوطه اطلاع دهید.
بخش 9: ارزیابی عملکرد
سه روش اصلی برای ارزیابی عملکرد یک FSMS وجود دارد. اولی نظارت و اندازه گیری فرآیند، دومی از طریق ممیزی داخلی و سومی بررسی مدیریت است.
9.1 عملکرد فرآیند
به عنوان یک سازمان، باید تصمیم بگیرید که چه چیزی را باید نظارت و اندازه گیری کنید تا مطمئن شوید که فرآیندهای شما همانطور که در نظر گرفته شده عمل می کنند. همچنین باید مشخص کنید که چند وقت یکبار نظارت و اندازه گیری خواهید کرد، چه منابعی مورد نیاز است، چگونه نتایج ثبت، تجزیه و تحلیل و ارزیابی خواهند شد و چه کسی این ارزیابی ها را انجام خواهد داد.
این اغلب منجر به مجموعه ای از شاخص های عملکرد کلیدی (KPI) می‌شود که مستقیماً به اهداف ایمنی مواد غذایی شما مربوط می‌شود (تنظیم شده در بخش 6). شما باید اطلاعات مستند را به عنوان شواهدی از نتایج ارزیابی عملکرد حفظ کنید و از آنها به عنوان ورودی برای بررسی مدیریت و به روز رسانی FSMS استفاده کنید.
9.2 ممیزی های داخلی
متن استاندارد ایزو 22000 بند 9 تعیین می کند که ممیزی داخلی باید در فواصل زمانی برنامه ریزی شده انجام شود. این سازمان شما هست که تصمیم می گیرید که این فواصل چقدر باشد. به عنوان نشانه، ممکن است بخواهید تمام فرآیندها را حداقل یک بار در یک دوره سالانه ممیزی کنید، در حالی که فرآیندهای پرخطر بیشتر ممیزی می شوند. هدف حسابرسی داخلی دو جنبه است. ابتدا بررسی کنید که سیستم مدیریت با الزامات مشخص شده توسط شما، سازمان در صورت لزوم برای عملیات شما مطابقت دارد. ثانیاً برای اطمینان از انطباق با الزامات ISO 22000:2018.
فرکانس حسابرسی نیز باید تحت تأثیر نتایج ممیزی های قبلی باشد و هر تغییری که می دانید ممکن است بر روند تأثیر بگذارد. بنابراین، اگر یک فرآیند یا منطقه مشکل دار دارید، منطقی است که آن را برای مدتی مکرر بررسی کنید تا زمانی که راه حلی اجرا شود و اثربخش دیده شود.
این استاندارد همچنین می گوید که حسابرسان باید حسابرسی انجام دهند تا از عینیت و بی طرفی فرآیند حسابرسی اطمینان حاصل کنند. این گاهی اوقات ذاتاً دشوار است زیرا حسابرسان داخلی (با نام آنها) رابطه نزدیکی با سازمان مورد حسابرسی دارند. با این حال، دستورالعمل‌های معقولی برای اینکه حسابرسان داخلی فرآیندهای خود را حسابرسی نکنند، باید دنبال شود. ممیزی داخلی فرصتی عالی برای صرف مدتی برای بررسی یک فرآیند یا حوزه خاص و ارزیابی عملکرد آن است. این یک راه ایده آل برای یافتن زمینه هایی برای بهبود و رفع مشکلات احتمالی قبل از وقوع است.
حسابرسی های داخلی را به عنوان نگه داشتن انگشت شما روی نبض سازمانتان در نظر بگیرید. یافته های ممیزی داخلی باید به تیم ایمنی مواد غذایی و مدیریت مربوطه گزارش شود و طبیعتاً بخشی از دستور کار بررسی مدیریت باشد. در صورت لزوم، اصلاحات و اقدامات اصلاحی باید بدون تأخیر بی مورد انجام شود. اگر یک راه حل بلند مدت نیاز به برنامه ریزی قابل توجه و شاید تأیید بودجه دارد، در نظر بگیرید که آیا یک اصلاح کوتاه مدت ممکن و مناسب است یا خیر.
9.3 بررسی مدیریت
بررسی مدیریت یک عنصر ضروری FSMS است. هدف از بررسی این است که مدیریت ارشد عملکرد سیستم مدیریت را ارزیابی کند تا مطمئن شود که برای نیازهای کسب و کار موثر، کافی و مناسب بوده و در نهایت از محصولات یا خدمات غذایی نا امن به مصرف کنندگان جلوگیری می کند. بازنگری مدیریت همچنین یک فعالیت برنامه ریزی شده برای بررسی اهداف از جمله انطباق و تعیین اهداف جدید است.
معمولاً جلسات بررسی مدیریت سالانه برگزار می شود، با این حال بسیاری از سازمان ها هر شش ماه یا هر سه ماه یکبار بررسی های مدیریتی را برای پیگیری عملکرد سیستم انجام می دهند. اگر جلسات مکرر برگزار شود، اغلب دستور جلسه کاهش می یابد و دستور کار کامل سالانه انجام می شود. شما باید اطلاعات مستند را در مورد بررسی های مدیریت خود حفظ کنید. اگر تماس های کنفرانسی انجام دهید، معمولاً این ها دقایق جلسه یا شاید ضبط تماس ها هستند.
ISO 22000:2018 شامل عناصر جدیدی است که باید در جلسات بررسی مدیریت در نظر گرفته شود، جدا از ورودی هایی که قبلاً در نسخه قبلی ذکر شد:
- تغییرات در زمینه (مسائل داخلی و خارجی) که ممکن است بر FSMS تأثیر بگذارد.
- اطلاعات مربوط به عملکرد و اثربخشی FSMS، از جمله روندها در:
- بررسی ریسک ها و فرصت های شناسایی شده و اثربخشی اقدامات انجام شده
- عملکرد ارائه دهندگان خدمات، فرآیندها یا محصولات
- عدم انطباق ها و اقدامات اصلاحی
- پایش و اندازه گیری نتایج
- آیا اهداف محقق شده است
- کفایت منابع.
- فرصت هایی برای بهبود مستمر.
با توجه به خروجی ها، سازمان شما باید تصمیمات و اقدامات مربوط به فرصت های بهبود مستمر و هر نیاز دیگری را برای تغییرات و به روز رسانی FSMS در نظر بگیرد.
بخش 10: بهبود
این بخش از سازمان شما می‌خواهد که فرصت های بهبود را تعیین و اجرا کند تا با هدف تعیین‌شده محصول، آنچه از مشتریان انتظار می‌رود، مطابقت داشته باشد و ضمن بهبود مستمر سیستم، از اثرات نامطلوب جلوگیری و کاهش دهد.
10.1 عدم انطباق و اقدام اصلاحی
اکنون ISO 22000:2018 به تمام آن عدم انطباق هایی اشاره دارد که از سیستم مدیریت و نه فقط از سطح عملیاتی، همانطور که در بخش قبل بحث کردیم، ایجاد می‌شوند. یک روش برای ضبط، مدیریت و حل باید انجام شود و استاندارد موارد زیر را می خواهد:
- به عدم انطباق واکنش نشان دهید و در صورت لزوم:
- برای کنترل و اصلاح آن اقدام کنید
- مقابله با پیامدها، از جمله کاهش اثرات نامطلوب زیست محیطی
- ارزیابی نیاز به اقدام برای از بین بردن علل عدم انطباق، به منظور عدم تکرار یا رخ دادن آن:
- در جای دیگر، توسط:
- بررسی عدم انطباق
- تعیین علل عدم انطباق
- تعیین اینکه آیا عدم انطباق های مشابه وجود دارد یا می تواند به طور بالقوه رخ دهد
- هر اقدام مورد نیاز را اجرا کنید
- بررسی اثربخشی هر اقدام اصلاحی انجام شده
- در صورت لزوم تغییراتی در FSMS ایجاد کنید
10.2 پیشرفت متداوم
این استاندارد می گوید که “سازمان باید به طور مستمر تناسب، کفایت و اثربخشی FSMS را بهبود بخشد”. به عبارت دیگر، در صورت ایجاد و پیاده سازی تمام بخش های فوق و همچنین به روز رسانی FSMS، بهبود مستمر رخ خواهد داد.
10.3 به روز رسانی سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی
این بخش در نسخه 2018 تغییر نکرده است، به عنوان خلاصه، مدیریت ارشد باید منابع مورد نیاز را برای اطمینان از به روز رسانی مداوم سیستم فراهم کند. تیم ایمنی مواد غذایی باید FSMS را در فواصل زمانی برنامه ریزی شده با در نظر گرفتن تجزیه و تحلیل خطر و OPRP ها و CCP های شناسایی شده ارزیابی کند. ارزیابی باید بر اساس موارد زیر باشد:
- ارتباطات داخلی و خارجی.
- نتیجه گیری از تجزیه و تحلیل نتایج فعالیت های راستی آزمایی.
- خروجی از جلسات بررسی مدیریت.
- هر گونه اطلاعات دیگر مربوط به کفایت و اثربخشی FSMS.
این به روز رسانی ها باید به عنوان اطلاعات مستند نگهداری شوند و به عنوان ورودی بررسی مدیریت گزارش شوند.
پرسش های متداول
تغییرات مهم در ایزو 22000 ویرایش 2018 نسبت به نسخه قبلی 2005 چیست؟
نسخه 2018 اصول مدیریت کلی را به اصول ایزوله شده قبلی ایمنی مواد غذایی FSMS، اصول یک سیستم مدیریت ایمنی غذا اضافه می کند. این تغییرات شامل….
10 بند یا بخش متن استاندارد ایزو 22000 چیست؟
1. دامنه
2. مراجع هنجاری
3. اصطلاحات و تعاریف
4. زمینه سازمان
5. رهبری
6. برنامه ریزی
7. پشتیبانی
8. عملیات
9. ارزیابی عملکرد
10. بهبود
