برای امتیاز به این نوشته کلیک کنید!
[کل: 0 میانگین: 0]

آزمون پذیرش (acceptance testing) چیست؟

تست پذیرش یک فرآیند تضمین کیفیت (QA) است که تعیین می‌کند تا چه حد یک برنامه با تایید کاربران نهایی مطابقت دارد. بسته به سازمان، آزمون پذیرش ممکن است به شکل آزمایش بتا، آزمایش برنامه، آزمایش میدانی یا آزمایش کاربر نهایی باشد.

آزمون پذیرش (acceptance testing) چیست

یک تیم QA تست های پذیرش را انجام می دهد تا مطمئن شود نرم افزار یا برنامه با نیازهای تجاری و نیازهای کاربر نهایی مطابقت دارد. یک آزمون پذیرش یا قبولی یا عدم موفقیت را برمی‌گرداند. یک شکست نشان می دهد که یک نقص وجود دارد و نرم افزار نباید وارد مرحله تولید شود.

تست پذیرش سازمان را قادر می سازد تا کاربران نهایی را در فرآیند آزمایش درگیر کند و بازخورد آنها را برای انتقال به توسعه دهندگان جمع آوری کند. این بازخورد به QA کمک می کند تا نقایصی را که ممکن است در طول آزمایشات مرحله توسعه از قلم افتاده باشد، مانند تست واحد و عملکرد شناسایی کند. علاوه بر این، تست پذیرش به توسعه دهندگان کمک می کند تا نیازهای تجاری برای هر عملکرد در نرم افزار آزمایش شده را درک کنند. تست پذیرش همچنین می‌تواند به اطمینان از اینکه نرم‌افزار یا برنامه با دستورالعمل‌های انطباق مطابقت دارد کمک کند.

فرآیند آزمون پذیرش

تست پذیرش پس از تست های سیستم، اما قبل از استقرار انجام می شود. یک تیم QA تست های پذیرش را می نویسد و آنها را برای بررسی نحوه عملکرد نرم افزار در یک محیط تولید شبیه سازی شده تنظیم می کند. تست پذیرش پایداری نرم افزار را تایید می کند و نقص ها را بررسی می کند.

آزمون پذیرش شامل مراحل زیر است: برنامه ریزی، آزمون، ثبت، مقایسه و نتیجه.

هنگامی که آزمون طبق برنامه نوشته شد، کاربران نهایی با نرم افزار تعامل می کنند تا قابلیت استفاده آن را بسنجند. نرم افزار باید انتظارات را برآورده کند، همانطور که تجارت در الزامات تعریف شده است. هنگامی که تست ها نتایج را نشان می دهند، IT باید هر گونه نقصی را که نشان می دهد گزارش داده و برطرف کند. اگر نتایج با معیارهای پذیرش برای هر آزمون مطابقت داشته باشد، آزمون قبول خواهد شد. اما اگر موارد آزمایشی از آستانه غیرقابل قبول فراتر رود، شکست خواهند خورد.

انواع آزمون پذیرش

تست پذیرش انواع مختلفی از جمله پذیرش کاربر و پذیرش عملیاتی را در بر می گیرد.

تست پذیرش کاربر (UAT) که تست کاربر نهایی نیز نامیده می‌شود، ارزیابی می‌کند که آیا نرم‌افزار مطابق انتظار کاربران هدف است یا خیر. کاربران بسته به پروژه می توانند کارمندان داخلی یا مشتریان یک کسب و کار یا گروه دیگری باشند.

تست پذیرش عملیاتی نحوه عملکرد یک محصول نرم افزاری را بررسی می کند. این نوع آزمایش تضمین می کند که فرآیندها مطابق انتظار عمل می کنند و کارکنان می توانند به اندازه کافی از سیستم استفاده و نگهداری کنند. تست پذیرش عملیاتی، پشتیبان گیری و بازیابی فاجعه، و همچنین قابلیت نگهداری، خرابی و امنیت را بررسی می کند.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا