ایزو ویژه خیاطی و دوخت لباس یک امر بحرانی است که به منظور کاهش هزینه‌های عملیاتی، بهبود کیفیت خروجی صنایع نساجی و پوشاک و افزایش رضایت مشتری اهمیت دارد.

صنایع نساجی و پوشاک نقش مهمی در چشم‌انداز جهانی تولید و اقتصاد دارند و با چالش‌های پیچیده‌ای در مسیر فعالیت خود روبه‌رو هستند. این صنایع یک مجموعه صنعتی بزرگ را تشکیل می‌دهند و در تولید صنایع هر کشور سهم قابل توجهی دارند.

چرا به ایزو ویژه خیاطی نیاز داریم؟

بعضی از صنایع پوشاک ایزو را به‌عنوان عاملی ضروری برای صادرات می‌پندارند، اما در واقع مسئله اصلی در این صنعت این است که بین کیفیت مواد اولیه و کیفیت محصول نهایی ارتباط مهمی وجود دارد. استانداردهای ISO به صنعت این امکان را می‌دهد تا کیفیت مواد اولیه را ارتقا داده و در نتیجه کیفیت محصول نهایی را بهبود بخشد.

این استانداردها باعث بوجود آمدن یک رویکرد سیستماتیک در مدیریت و بهبود عملکرد تصمیم‌گیری و همچنین رابطه متقابل با تأمین‌کنندگان خواهد شد؛ بنابراین به تولیدکنندگان در ایجاد یک صنعت با کیفیت کمک خواهد کرد.

بازار صدور گواهینامه ایزو

رقابت جهانی روز به روز شدیدتر می‌شود و صنایع نساجی و پوشاک نیز درگیر تغییرات عمده‌ای هستند. برای هماهنگی با سناریوی بازار، این صنایع بیشتر بر روی پارچه‌های با کیفیت و پاسخگویی سریع به نیازهای مشتریان تکیه می‌کنند.

سازمان‌ها در بسیاری از فعالیت‌های تجاری بین‌المللی شرکت می‌کنند و اخذ گواهینامه ایزو ویژه خیاطی، یک پیش نیاز برای بقای آن‌ها در رقابت‌های بین‌المللی است. گواهینامه ISO به شرکت‌ها در ایجاد بازارهای جدید و نفوذ در بازار جهانی کمک می‌کند.

مزایای حاصل از اخذ گواهی ISO ویژه خیاطی:

پیاده‌سازی استانداردهای ISO ویژه خیاطی به شرکت‌ها کمک می‌کند تا کیفیت محصولات و فرایندهای خود را بهبود داده و منابع معیوب و دوباره‌کاری را کاهش دهند. علاوه بر این، این استانداردها را می‌توان به‌عنوان یک ابزار بازاریابی نیز بهره‌برداری کرد.

شرکت‌هایی که دارای گواهی ISO هستند، تمرکز بیشتری بر روی کیفیت محصولات و عملیات خود دارند؛ همچنین، این استانداردها باعث ایجاد انگیزه در کارکنان برای بهبود کیفیت می‌شوند. هزینه پیاده‌سازی استانداردهای ISO نسبتاً کمتر از مزایایی است که از آن به دست می‌آید.

اهمیت استانداردهای ISO در صنایع مختلف:

گواهی ISO جذابیت جهانی دارد و به شرکت‌ها کمک می‌کند تا براساس نیاز مشتری، فرایندهای مختلف در شرکت را بهبود بخشند. به علاوه، این گواهی نقشی مهم در افزایش اعتماد مشتریان و راه‌های ورود به بازار جهانی را آسان‌تر می‌کند.

هزینه، کیفیت و تنوع، سه عنصر اصلی که در صنعت پوشاک به دقت نظارت می‌شوند. استانداردهای ISO یک چارچوب و رویکرد سیستماتیک برای مدیریت فرآیندهای کسب و کار و رضایت مشتری را فراهم می‌کنند.

انواع استانداردهای ISO ویژه خیاطی و دوخت لباس:

گواهی ISO به این معنی است که توسعه محصولات و خدمات با استفاده از اسناد مرجعی که در سطح جهانی پذیرفته شده اند، صورت گرفته است.

این استانداردها برای شرکت‌هایی که اصولاً محصولات یا خدمات خود را طراحی، تولید و توزیع می‌کنند، ضروری هستند. در ادامه به دسته‌بندی‌های مختلف استانداردهای ISO ویژه خیاطی و دوخت لباس می‌پردازیم.

استانداردهای تخصصی ISO

استانداردهای تخصصی ISO به استانداردهایی اطلاق می‌شود که در یک حوزه فعالیت خاص استفاده می‌شوند. برخی از این استانداردها در صنعت دوخت و دوز شامل موارد زیر می‌شوند:

1ISO 8559-1:2017 – استاندارد طراحی اندازه لباس و تعریف و اندازه‌گیری بدن

استاندارد سری ISO 8559، دستورالعمل‌هایی را برای تولیدکنندگان پوشاک فراهم می‌کند تا پروفایل‌های اندازه و شکل بر اساس جمعیت‌های مختلف ایجاد کنند.

این استانداردها به‌تازگی به‌روزرسانی شده‌اند تا تغییرات در بخش لباس پویا و رفع موانع تجاری را در نظر بگیرند. این روند با هماهنگ‌سازی اندازه‌گیری و شرایط مرجع در سراسر جهان امکان‌پذیر است.

2ISO 8559-2:2017 – استاندارد شاخص‌های طراحی اندازه لباس

سری ISO 8559 به دو بخش تقسیم می‌شود: قسمت ۱، تعریف و تولید اندازه‌گیری‌های بدن و قسمت ۲، تعیین ابعاد اولیه و ثانویه برای انواع پوشاک مختلف.

هدف از این استاندارد ایجاد یک سیستم تعیین اندازه است که توسط تولیدکنندگان و خرده‌فروشان استفاده شود تا به مشتریان نشان دهد که ابعاد بدن را به‌صورت مناسب در قالب لباس می‌شناسند.

ISO 5971:2017 – استاندارد طراحی برای لباس‌های جذب

“استاندارد ISO 5971:2017 برای طراحی لباس‌های جذب تعیین اندازه‌های جوراب‌شلواری را مشخص می‌کند. این استاندارد بر اساس سه معیار عمل می‌کند، از جمله شناسایی ابعاد، شرح روش‌های تعیین اندازه از داده‌های نظرسنجی و نشان‌دادن تعیین اندازه برای برچسب‌زدن لباس.

ISO 9920:2007 – استاندارد دوخت لباس جهت کاهش خطرات آتش

استاندارد ISO 9920:2007 برای دوخت لباس به منظور کاهش خطرات آتش استفاده می‌شود. این استاندارد روش‌هایی را برای تخمین ویژگی‌های حرارتی در شرایط پایدار برای یک مجموعه لباس مشخص مشخص می‌کند. عواملی مانند حرکت بدن و نفوذ هوا بر عایق حرارتی و مقاومت بخار آب نیز در این استاندارد مورد بررسی قرار می‌گیرند.

ISO 13935:2014 – استاندارد دوخت لباس انعطاف‌پذیر (طراحی لباس های نخی)

استاندارد ISO 13935:2014 برای دوخت لباس انعطاف‌پذیر یا طراحی لباس نخی استفاده می‌شود. این استاندارد روشی را برای تعیین حداکثر نیروی درزهای دوخته شده در زمانی که نیرو به‌صورت عمود بر درز اعمال می‌شود، مشخص می‌کند. این روش به عنوان تست نوار شناخته می‌شود و عمدتاً برای پارچه‌های بافته شده، از جمله پارچه‌هایی که ویژگی‌های کششی ناشی از حضور فیبر الاستومری، عملیات مکانیکی یا شیمیایی را نشان می‌دهند، استفاده می‌شود.”

ISO 15831:2004 – استاندارد اندازه ‌گیری حرارت ازدست ‌رفته و عایق ‌بندی لباس

استاندارد ISO 15831:2004 شرایط مربوط به مانکن حرارتی و روش آزمایش برای اندازه‌گیری عایق حرارتی یک مجموعه لباس را تعریف می‌کند. این استاندارد برای استفاده در محیط‌های آرام مورد استفاده قرار می‌گیرد و عایق حرارتی، به عنوان یکی از پارامترهای مهم، می‌تواند در تعیین تأثیر فیزیولوژیکی لباس در شرایط آب و هوا یا فعالیت‌های خاص مورد استفاده قرار گیرد.

ISO 18163:2016 – استاندارد طراحی لباس و روان‌شناسی دوخت لباس

استاندارد ISO 18163:2016 اصطلاحات مرتبط با سیستم اتصالات دیجیتال را تعریف می‌کند. سیستم فیتینگ دیجیتال شامل مواردی مانند پارچه، ویژگی‌های پارچه، الگوی لباس، خطوط خیاطی مجازی و شبیه‌سازی لباس مجازی بر روی مدل بدن انسان است، که برای ارزیابی تناسب استفاده می‌شود. هدف این استاندارد بین‌المللی، تعیین ویژگی‌ها و الگوهای داده‌ای مورد نیاز برای ایجاد لباس‌های مجازی و فراهم کردن ارتباطات واضح برای بهبود‌های مورد نیاز است.

ISO 18825:2016 – استاندارد طراحی لباس اندامی

استاندارد ISO 18825:2016 اصطلاحات مرتبط با توصیف بدن انسان مجازی در سیستم‌های پوشاک مجازی را تعریف می‌کند. این استاندارد به طور خاص نشانه‌ها و ابعاد بدن مجازی را توصیف می‌کند، از جمله بخش‌هایی مانند نیم‌تنه مجازی، بازو، پا، سر، صورت، دست‌ها، استخوان‌ها و مفاصل بدن مجازی انسان. استفاده از این استاندارد می‌تواند بهبود قابلیت اطمینان بدن مجازی به نفع کاربران در ارتباطات آنلاین داشته باشد.

ISO 5243:2004 – استاندارد ماشین‌آلات نساجی و لوازم جانبی

استاندارد ISO 5243:2004 به وسیله کمیته فنی ISO/TC 72 (ماشین‌آلات نساجی برای خشک‌شویی و شستشوی صنعتی) و کمیته فرعی SC 3 (ماشین‌آلات تولید پارچه شامل ماشین‌آلات آماده‌سازی و لوازم جانبی) تهیه شده است. این استاندارد بین‌المللی شماره‌گذاری و میله‌های سیم‌کشی حرکات توقف تار در ماشین‌های بافندگی را مشخص می‌کند.”

“استانداردهای عمومی، به صورت چارچوبی کلی تدوین می‌شوند و در تمام صنایع قابل استفاده و کاربردی هستند. برخی از مهم‌ترین استانداردهای عمومی عبارتند از:

استاندارد ISO 9001:2015 – سیستم مدیریت کیفیت:

این استاندارد به موضوع مدیریت کیفیت در سازمان‌ها می‌پردازد و به عنوان محبوب‌ترین سیستم و استاندارد مدیریت کیفیت در سطح جهان شناخته می‌شود. ISO 9001:2015 معروف‌ترین، کاربردی‌ترین و مهم‌ترین استاندارد ایزو است که امکان صدور گواهینامه ایزو برای آن وجود دارد. این استاندارد شامل الزاماتی درباره کنترل فرایندهای کسب‌وکار، کیفیت محصولات و خدمات سازمان می‌شود.

استاندارد ISO 14001:2015 – سیستم مدیریت زیست‌محیطی:

ISO 14001:2015 تأییدیه و گواهینامه‌ای است که پس از پیاده‌سازی موفقیت‌آمیز الزامات این استاندارد به یک سازمان اعطا می‌شود. الزامات استاندارد ISO 14001:2015 مرتبط با محیط‌زیست و کاهش اثرات مخرب بر آن است. با اخذ گواهینامه این استاندارد، می‌توانید به ذی‌نفعان، مشتریان و کارمندان خود ثابت کنید که از تعهدات زیست‌محیطی خودآگاه هستید و به دنبال کاهش تأثیرات مخرب خود می‌باشید.

استاندارد ISO 45001:2018 – سیستم مدیریت ایمنی و بهداشت شغلی:

ISO 45001:2018 در کنار سایر استانداردهای ایزو ویژه خیاطی، با رعایت الزامات استاندارد، موجب کاهش خطرات و حوادث ناشی از کار می‌شود و تأییدیه‌ای است که پس از پیاده‌سازی موفقیت‌آمیز الزامات دریافت می‌شود. بار آسیب‌های شغلی و بیماری‌های ناشی از کار، مهم است، هم برای کارفرمایان و هم برای اقتصاد، زیرا منجر به خساراتی ناشی از بازنشستگی پیش از موعد، عدم حضور کارکنان و افزایش حق بیمه می‌شود.”

 HSE-MS – سیستم مدیریت ایمنی، بهداشت و محیط‌زیست

گواهینامه HSE یا مدیریت ایمنی و بهداشت شغلی، ترکیبی از مفاهیم گواهینامه‌های ISO 14001 و ISO 45001 است؛ در نتیجه، هم بر ایمنی کارگران و هم بر مسائل زیست‌محیطی تأثیر می‌گذارد. این استاندارد با حذف شرایط ناایمن، ارتقا سطح سلامت افراد و صیانت از محیط‌زیست به‌عنوان سرمایه بشریت، موجب پیشرفت و کارآمدی سازمان شما می‌شود.

ISO 10002:2018 – سیستم شکایت مشتریان

ایزو 10002 در مورد توجه به شکایات مشتریان بوده و شکایات مشتریان را منابع اطلاعاتی مفید و رایگانی می‌داند که در صورت فراهم‌شدن امکان بروز این اطلاعات و مطرح‌کردن شکایات، مشتریان اطلاعاتشان را به‌راحتی در اختیار سازمان قرار می‌دهند. این استاندارد بیان می‌کند که مدیریت صحیح شکایات مشتریان، علاوه بر اینکه مسبب کسب اطلاع مشکلات سازمان است، همچنین باعث ایجاد وفاداری و پایبندی مشتریان و در نهایت رضایتمندی آنها نیز می‌شود.

ISO 10004:2018 – سیستم رضایت‌مندی مشتریان

ایزو 10004 اصولی در تعریف و اجرای فرایندهایی در کنترل و اندازه‌گیری رضایتمندی مشتری فراهم می‌آورد و بدون درنظرگرفتن اندازه، نوع یا محصول ارائه شده، در سازمان بکار می‌رود. این استاندارد برای تمامی مؤسسات، شرکت‌ها، اصناف و سازمان‌ها، اعم از تجاری و غیرتجاری و حتی در تجارت الکترونیک که به دنبال رضایت مشتریان خود هستند، کاربرد دارد و موجبات توجه هر چه بیشتر به مشتریان در کنار رشد سازمان را فراهم می‌آورد.

ISO 10006:2017 – استاندارد مدیریت کیفیت در پروژه‌ها

ایزو 10006 به عنوان یک راهنمای جامع، کاربرد مدیریت کیفیت در پروژه‌ها را ارائه می‌دهد. این استاندارد برای پروژه‌هایی با پیچیدگی‌های مختلف، بزرگ یا کوچک، کوتاه مدت یا بلندمدت، در محیط‌های مختلف و بدون توجه به نوع محصول یا فرایندی که درگیر آن هستند، قابل استفاده است. هدف اصلی این استاندارد، ارائه راهنمایی درباره استفاده از مدیریت کیفیت در پروژه‌ها است. استاندارد شامل اصول و رویه‌های کلی مدیریت کیفیت است که اجرای آنها تأثیرگذار بر دستیابی به اهداف کیفیت در مدیریت پروژه‌ها است.

ISO 10668:2010 – سیستم ارزیابی و ارزش‌گذاری برند

ایزو 10668، مشابه سایر استانداردهای ایزو، یک چارچوب برای ارزشیابی نام تجاری است. این استاندارد شامل اهداف، مبانی ارزیابی، رویکردهای ارزیابی، روش‌های ارزیابی و ارزیابی داده‌های کیفیت و فرضیات مربوط به ارزشیابی نام تجاری را مشخص می‌کند.

ISO 10668، که به عنوان استاندارد ارزیابی برند نیز شناخته می‌شود، به عنوان یک الزام برای روش‌های اندازه‌گیری ارزش برند مورد استفاده قرار می‌گیرد. ارزیابی برند برای اهداف متنوعی از جمله برنامه‌ریزی استراتژیک، گزارشگری مالی و حل اختلافات، بهره‌وری دارد.”