امنیت سایبری – چیست و چرا مهم است؟، 7 نوع مختلف امنیت سایبری
امنیت سایبری حفاظتی برای دفاع از دستگاه ها و سرویس های متصل به اینترنت در برابر حملات مخرب هکرها، هرزنامه ها و مجرمان سایبری است. این روش توسط شرکتها برای محافظت در برابر طرحهای فیشینگ، حملات باجافزار، سرقت هویت، نقض دادهها و ضررهای مالی استفاده میشود.
سازمان بین المللی استاندارد سازی (ISO) به دلیل اهمیت امنیت سایبری استاندارد ISO/IEC 27032 را در سال 2012 تدوین کرد که امروزه ویرایش جدید ایزو 27032 به نام ISO/IEC 27032:2023 منتشر شده است. ISO/IEC 27032 به عنوان یک استاندارد بین المللی چارچوب سیاستی را برای رسیدگی به ایجاد قابلیت اعتماد، همکاری، تبادل اطلاعات و راهنمایی فنی برای یکپارچه سازی سیستم بین ذینفعان در فضای سایبری فراهم می کند.
تیم فنی شرکت ایران گواه از طریق این مقاله موضوعات مربوط به اهمیت امنیت سایبری برای اشخاص و سازمان ها همینطور شرایط ایجاد امنیت سایبری را بررسی می کند. پس با ما همراه شوید.
امنیت سایبری چیست؟
امنیت سایبری به تمام جنبه های حفاظت از یک سازمان و کارکنان و دارایی های آن در برابر تهدیدات سایبری اشاره دارد. با رایجتر شدن حملات سایبری و پیچیدهتر شدن شبکههای شرکتی، انواع راهحلهای امنیت سایبری برای کاهش ریسک سایبری شرکتها مورد نیاز است.
چرا امنیت سایبری اهمیت دارد؟
امروزه ما در عصر دیجیتال زندگی می کنیم که در آن تمام جنبه های زندگی ما به شبکه، کامپیوتر و سایر دستگاه های الکترونیکی و برنامه های کاربردی نرم افزار بستگی دارد. تمام زیرساختهای حیاتی مانند سیستم بانکی، مراقبتهای بهداشتی، مؤسسات مالی، دولتها و صنایع تولیدی از دستگاههای متصل به اینترنت به عنوان بخش اصلی عملیات خود استفاده میکنند.
برخی از اطلاعات آنها، مانند مالکیت معنوی، دادههای مالی و دادههای شخصی، میتواند برای دسترسی غیرمجاز یا قرار گرفتن در معرض حساس باشد که میتواند پیامدهای منفی داشته باشد. این اطلاعات به مهاجمان و بازیگران تهدید میدهد تا برای منافع مالی، اخاذی، انگیزههای سیاسی یا اجتماعی یا صرفاً خرابکاری به آنها نفوذ کنند.
حمله سایبری اکنون یک نگرانی بین المللی است که سیستم را هک می کند و سایر حملات امنیتی می تواند اقتصاد جهانی را به خطر بیندازد. بنابراین، داشتن یک استراتژی عالی امنیت سایبری برای محافظت از اطلاعات حساس در برابر نقضهای امنیتی با مشخصات بالا ضروری است. علاوه بر این، با افزایش حجم حملات سایبری، شرکتها و سازمانها، بهویژه سازمانهایی که با اطلاعات مربوط به امنیت ملی، سلامت یا سوابق مالی سروکار دارند، باید از اقدامات و فرآیندهای امنیتی سایبری قوی برای محافظت از اطلاعات حساس تجاری و شخصی خود استفاده کنند.
اهداف امنیت سایبری چیست؟
هدف اصلی امنیت سایبری تضمین حفاظت از داده ها است. جامعه امنیتی یک مثلث از سه اصل مرتبط را برای محافظت از داده ها در برابر حملات سایبری ارائه می کند. این اصل سه گانه سیا نامیده می شود. مدل سیا برای هدایت سیاست ها برای زیرساخت امنیت اطلاعات یک سازمان طراحی شده است. هنگامی که هر گونه نقض امنیتی یافت می شود، یک یا چند مورد از این اصول نقض شده است.
ما می توانیم مدل سیا را به سه بخش تقسیم کنیم: محرمانه بودن، صداقت و در دسترس بودن. این در واقع یک مدل امنیتی است که به افراد کمک می کند تا در مورد بخش های مختلف امنیت فناوری اطلاعات فکر کنند. اجازه دهید در مورد هر بخش به تفصیل بحث کنیم.
محرمانه بودن
محرمانه بودن معادل حریم خصوصی است که از دسترسی غیرمجاز به اطلاعات جلوگیری می کند. این شامل حصول اطمینان از دسترسی به داده ها توسط افرادی است که مجاز به استفاده از آن هستند و دسترسی دیگران را مسدود می کند. از رسیدن اطلاعات ضروری به افراد اشتباه جلوگیری می کند. رمزگذاری داده ها یک مثال عالی برای اطمینان از محرمانه بودن است.
تمامیت
این اصل تضمین میکند که دادهها معتبر، دقیق هستند و از تغییرات غیرمجاز توسط عوامل تهدید یا تغییرات تصادفی کاربر محافظت میشوند. در صورت بروز هرگونه تغییر، اقدامات خاصی باید برای محافظت از داده های حساس در برابر فساد یا از دست دادن و بازیابی سریع از چنین رویدادی انجام شود. علاوه بر این، نشان می دهد که منبع اطلاعات واقعی باشد.
دسترسی
این اصل باعث می شود که اطلاعات همیشه برای افراد مجاز آن در دسترس و مفید باشد. این تضمین می کند که این دسترسی ها توسط نقص سیستم یا حملات سایبری مانع نمی شود.
انواع مختلف امنیت سایبری چیست؟
امنیت سایبری حوزه وسیعی است که چندین رشته را در بر می گیرد. می توان آن را به هفت رکن اصلی تقسیم کرد:
1. امنیت شبکه
اکثر حملات از طریق شبکه رخ می دهند و راه حل های امنیتی شبکه برای شناسایی و مسدود کردن این حملات طراحی شده اند. این راه حل ها شامل داده ها و کنترل های دسترسی مانند جلوگیری از از دست دادن داده ها (DLP)، IAM (مدیریت دسترسی به هویت)، NAC (کنترل دسترسی شبکه)، و NGFW (نسل بعدی فایروال) کنترل های برنامه برای اجرای سیاست های استفاده ایمن از وب می باشد.
فناوری های پیشرفته و چندلایه پیشگیری از تهدیدات شبکه شامل IPS (سیستم جلوگیری از نفوذ)، NGAV (آنتی ویروس نسل بعدی)، Sandboxing و CDR (خلع سلاح و بازسازی محتوا) است. همچنین فن آوری های تجزیه و تحلیل شبکه، شکار تهدید و SOAR خودکار (ارکستراسیون و پاسخ امنیتی) مهم هستند.
2. امنیت ابری
همانطور که سازمان ها به طور فزاینده ای از محاسبات ابری استفاده می کنند، ایمن سازی ابر به یک اولویت اصلی تبدیل می شود. استراتژی امنیت ابری شامل راهحلهای امنیت سایبری، کنترلها، سیاستها و خدماتی است که به حفاظت از کل استقرار ابر سازمان (برنامهها، دادهها، زیرساخت و غیره) در برابر حمله کمک میکند.
در حالی که بسیاری از ارائهدهندگان ابر راهحلهای امنیتی ارائه میدهند، این راهحلها اغلب برای دستیابی به امنیت در سطح سازمانی در ابر ناکافی هستند. راه حل های شخص ثالث تکمیلی برای محافظت در برابر نقض داده ها و حملات هدفمند در محیط های ابری ضروری است.
پیشنهاد می شود برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد “امنیت رایانش ابری – چالش ها و نحوه کاهش آن” اینجا کلیک نمایید.
3. امنیت نقطه پایانی (Endpoint Security)
مدل امنیتی صفر اعتماد، ایجاد خردهبخشها را در اطراف دادهها در هر کجا که باشد، تجویز میکند. یکی از راههای انجام این کار با نیروی کار سیار، استفاده از امنیت نقطه پایانی است. با امنیت نقطه پایانی، شرکتها میتوانند دستگاههای کاربر نهایی مانند رایانههای رومیزی و لپتاپها را با دادهها و کنترلهای امنیتی شبکه، پیشگیری از تهدیدات پیشرفته مانند ضد فیشینگ و ضد باجافزار، و فناوریهایی که پزشکی قانونی مانند تشخیص و پاسخ نقطه پایانی (EDR) ارائه میکنند، ایمن کنند.
برای اطلاع از “استاندارد ایزو امنیت شبکه” اینجا کلیک کنید.
4. امنیت موبایل
اغلب نادیده گرفته می شود، دستگاه های تلفن همراه مانند تبلت ها و تلفن های هوشمند به داده های شرکت دسترسی دارند و کسب و کارها را در معرض تهدیدهای برنامه های مخرب، حملات روز صفر، فیشینگ و IM (پیام فوری) قرار می دهند. امنیت موبایل از این حملات جلوگیری می کند و سیستم عامل ها و دستگاه ها را از روت و جیلبریک ایمن می کند. هنگامی که با یک راه حل MDM (مدیریت دستگاه همراه) همراه باشد، این به شرکت ها امکان می دهد اطمینان حاصل کنند که فقط دستگاه های تلفن همراه سازگار به دارایی های شرکت دسترسی دارند.
5. امنیت اینترنت اشیا
در حالی که استفاده از دستگاههای اینترنت اشیا (IoT) مطمئناً مزایای بهرهوری را به همراه دارد، سازمانها را نیز در معرض تهدیدات سایبری جدید قرار میدهد. عوامل تهدید به دنبال دستگاههای آسیبپذیری میگردند که سهواً به اینترنت متصل شدهاند تا برای استفادههای شرورانه مانند مسیری برای ورود به یک شبکه شرکتی یا برای ربات دیگری در یک شبکه جهانی ربات.
امنیت اینترنت اشیا با کشف و طبقهبندی دستگاههای متصل، تقسیمبندی خودکار برای کنترل فعالیتهای شبکه و استفاده از IPS بهعنوان یک وصله مجازی برای جلوگیری از سوء استفاده در برابر دستگاههای آسیبپذیر اینترنت اشیا از این دستگاهها محافظت میکند. در برخی موارد، سیستم عامل دستگاه را نیز می توان با عوامل کوچک تقویت کرد تا از سوء استفاده ها و حملات زمان اجرا جلوگیری شود.
پیشنهاد می شود مقاله “5 نوع تهدیدات امنیتی در سال 2022 که باید به آن توجه کنید” را مطالعه کنید.
6. امنیت برنامه
برنامه های کاربردی وب، مانند هر چیز دیگری که مستقیماً به اینترنت متصل است، اهدافی برای عوامل تهدید هستند. از سال 2007، OWASP 10 تهدید برتر برای نقص های امنیتی برنامه های وب مهم مانند تزریق، احراز هویت شکسته، پیکربندی نادرست، و اسکریپت های متقابل سایت را دنبال کرده است.
با امنیت برنامه، حملات 10 برتر OWASP را می توان متوقف کرد. امنیت برنامه همچنین از حملات ربات ها جلوگیری می کند و هرگونه تعامل مخرب با برنامه ها و API ها را متوقف می کند. با یادگیری مداوم، برنامهها حتی با انتشار محتوای جدید DevOps محافظت میشوند.
7. اعتماد صفر
مدل امنیتی سنتی متمرکز بر محیط است و دیوارهایی را در اطراف دارایی های ارزشمند سازمان مانند یک قلعه می سازد. با این حال، این رویکرد دارای چندین مسئله است، مانند پتانسیل تهدیدات داخلی و انحلال سریع محیط شبکه.
از آنجایی که دارایی های شرکت به عنوان بخشی از پذیرش ابری و کار از راه دور خارج از محل حرکت می کنند، رویکرد جدیدی برای امنیت مورد نیاز است. Zero Trust رویکرد دقیق تری به امنیت دارد و از منابع فردی از طریق ترکیبی از تقسیم بندی خرد، نظارت و اجرای کنترل های دسترسی مبتنی بر نقش محافظت می کند.
مقاله “چرا دسترسی دیجیتال برای کار از راه دور است؟” را مطالعه کنید.
انواع تهدیدات امنیت سایبری چیست؟
حملات زنجیره تامین
از لحاظ تاریخی، تلاشهای امنیتی بسیاری از سازمانها بر برنامهها و سیستمهای خودشان متمرکز بوده است. آنها با سخت تر کردن محیط و تنها اجازه دسترسی به کاربران و برنامه های مجاز، سعی می کنند از نفوذ عوامل تهدید سایبری به شبکه های آنها جلوگیری کنند.
اخیراً، افزایش حملات زنجیره تامین، محدودیتهای این رویکرد و تمایل و توانایی مجرمان سایبری برای بهرهبرداری از آنها را نشان داده است. حوادثی مانند هکهای SolarWinds، Microsoft Exchange Server و Kaseya نشان دادند که روابط اعتماد با سایر سازمانها میتواند یک ضعف در استراتژی امنیت سایبری شرکت باشد. با بهرهبرداری از یک سازمان و استفاده از این روابط اعتماد، یک عامل تهدید سایبری میتواند به شبکههای همه مشتریان خود دسترسی پیدا کند.
محافظت در برابر حملات زنجیره تامین نیازمند یک رویکرد اعتماد صفر به امنیت است. در حالی که مشارکت و روابط فروشنده برای تجارت خوب است، کاربران و نرم افزارهای شخص ثالث باید به حداقل های لازم برای انجام کارهای خود دسترسی داشته باشند و باید به طور مستمر تحت نظارت باشند.
مطالعه مقاله “تحول دیجیتال زنجیره تامین چیست؟” می تواند به شما کمک کند.
باج افزار
در حالی که باجافزار دههها است که وجود داشته است، تنها در چند سال گذشته به شکل غالب بدافزار تبدیل شده است. شیوع باجافزار WannaCry دوام و سودآوری حملات باجافزار را نشان داد و باعث افزایش ناگهانی کمپینهای باجافزار شد.
از آن زمان، مدل باج افزار به شدت تکامل یافته است. در حالی که باجافزار فقط فایلها را رمزگذاری میکرد، اکنون دادهها را برای اخاذی از قربانی و مشتریانش در حملات اخاذی مضاعف و سهگانه میدزدد. برخی از گروههای باجافزار نیز حملات انکار سرویس توزیعشده (DDoS) را تهدید یا به کار میگیرند تا قربانیان را تشویق کنند تا درخواستهای باج را برآورده کنند.
رشد باج افزار همچنین با ظهور مدل باج افزار به عنوان سرویس (RaaS) امکان پذیر شده است، جایی که توسعه دهندگان باج افزار بدافزار خود را در اختیار “وابسته ها” قرار می دهند تا در ازای بخشی از باج، آنها را توزیع کنند. با RaaS، بسیاری از گروههای جرایم سایبری به بدافزارهای پیشرفته دسترسی دارند و حملات پیچیده را رایجتر میکنند. در نتیجه، حفاظت از باج افزار به یک جزء ضروری از استراتژی امنیت سایبری سازمانی تبدیل شده است.
لطفاً مقاله “درک عمیق تر از امنیت سایبری چگونه است؟” را مطالعه کنید.
فیشینگ
حملات فیشینگ از دیرباز رایج ترین و موثرترین ابزاری بوده است که مجرمان سایبری از طریق آن به محیط های شرکتی دسترسی پیدا می کنند. فریب دادن کاربر برای کلیک کردن بر روی پیوند یا باز کردن یک پیوست بسیار ساده تر از شناسایی و بهره برداری از یک آسیب پذیری در سیستم دفاعی سازمان است.
حملات فیشینگ از دیرباز رایج ترین و موثرترین ابزاری بوده است که مجرمان سایبری از طریق آن به محیط های شرکتی دسترسی پیدا می کنند. فریب دادن کاربر برای کلیک کردن بر روی پیوند یا باز کردن یک پیوست بسیار ساده تر از شناسایی و بهره برداری از یک آسیب پذیری در سیستم دفاعی سازمان است.
آموزش آگاهی از امنیت سایبری کارکنان برای محافظت در برابر تهدیدات فیشینگ مدرن کافی نیست. مدیریت خطر فیشینگ نیازمند راهحلهای امنیت سایبری است که ایمیلهای مخرب را قبل از رسیدن به صندوق ورودی کاربر شناسایی و مسدود میکنند.
پیشنهاد می شود “مقاله 11 نکته امنیت سایبری برای مسافران تجاری” را مطالعه کنید.
بد افزار
نسلهای مختلف حملات سایبری عمدتاً با تکامل بدافزارها تعریف شدهاند. نویسندگان بدافزار و مدافعان سایبری در حال انجام یک بازی مستمر گربه و موش هستند، جایی که مهاجمان سعی میکنند تکنیکهایی را توسعه دهند که بر آخرین فناوریهای امنیتی غلبه کند یا آن را دور بزند. اغلب، زمانی که آنها موفق می شوند، نسل جدیدی از حملات سایبری ایجاد می شود.
بدافزار مدرن سریع، مخفیانه و پیچیده است. تکنیکهای شناسایی مورد استفاده توسط راهحلهای امنیتی قدیمی (مانند تشخیص مبتنی بر امضا) دیگر مؤثر نیستند، و اغلب، زمانی که تحلیلگران امنیتی تهدیدی را شناسایی کرده و به آن پاسخ میدهند، آسیب از قبل وارد شده است.
تشخیص دیگر برای محافظت در برابر حملات بدافزار “به اندازه کافی خوب” نیست. کاهش تهدید بدافزار Gen V مستلزم راه حل های امنیت سایبری متمرکز بر پیشگیری، توقف حمله قبل از شروع و قبل از وارد شدن هر گونه آسیب است.
ویروس
یک کد مخرب است که از یک دستگاه به دستگاه دیگر پخش می شود. این میتواند فایلها را تمیز کند و در سراسر سیستم کامپیوتری پخش شود، فایلها را آلوده کند، اطلاعات را به سرقت ببرد یا به دستگاه آسیب برساند.
نرم افزار جاسوسی
Spyware نرم افزاری است که اطلاعات مربوط به فعالیت های کاربران را به صورت مخفیانه بر روی سیستم خود ثبت می کند. به عنوان مثال، نرم افزارهای جاسوسی می توانند جزئیات کارت اعتباری را که می تواند توسط مجرمان سایبری برای خرید غیرمجاز، برداشت پول و غیره استفاده شود، ضبط کند.
تروجان ها
نوعی بدافزار یا کد است که به عنوان نرم افزار یا فایل قانونی ظاهر می شود تا ما را فریب دهد تا دانلود و اجرا کنیم. هدف اصلی آن خراب کردن یا سرقت داده ها از دستگاه ما یا انجام سایر فعالیت های مضر در شبکه ما است.
کرم ها
نرم افزاری است که نسخه هایی از خود را از دستگاهی به دستگاه دیگر بدون تعامل انسانی پخش می کند. نیازی نیست که آنها خود را به هیچ برنامه ای برای سرقت یا آسیب رساندن به داده ها متصل کنند.
ابزارهای تبلیغاتی مزاحم
یک نرم افزار تبلیغاتی است که برای انتشار بدافزارها و نمایش تبلیغات در دستگاه ما استفاده می شود. این یک برنامه ناخواسته است که بدون اجازه کاربر نصب می شود. هدف اصلی این برنامه ایجاد درآمد برای توسعه دهنده آن از طریق نمایش تبلیغات در مرورگر آنها است.
بات نت ها
مجموعه ای از دستگاه های آلوده به بدافزار متصل به اینترنت است که به مجرمان سایبری اجازه می دهد آنها را کنترل کنند. این مجرمان سایبری را قادر میسازد تا بدون اجازه کاربر نشت اطلاعات، دسترسی غیرمجاز و سرقت دادهها را دریافت کنند.
مزایای پیاده سازی امنیت سایبری برای سازمان ها چیست؟
مزایای پیاده سازی و حفظ امنیت سایبری به شرح زیر است:
- حفاظت از حملات سایبری (1) و نقض اطلاعات برای مشاغل.
- داده ها و امنیت شبکه هر دو محافظت می شوند.
- از دسترسی غیرمجاز کاربر جلوگیری می شود.
- پس از یک شکاف، زمان بهبودی سریعتری وجود دارد.
- محافظت از دستگاه کاربر نهایی و نقطه پایانی
- پایبندی به مقررات.
- تداوم عملیات.
- توسعه دهندگان، شرکا، مصرف کنندگان، ذینفعان و کارگران به اعتبار و اعتماد شرکت اعتماد بیشتری دارند.
پرسش های متداول
امنیت سایبری چیست؟
امنیت سایبری به تمام جنبه های حفاظت از یک سازمان و کارکنان و دارایی های آن در برابر تهدیدات سایبری اشاره دارد. با رایجتر شدن حملات سایبری و پیچیدهتر شدن شبکههای شرکتی، انواع راهحلهای امنیت سایبری برای کاهش ریسک سایبری شرکتها مورد نیاز است.
چرا امنیت سایبری اهمیت دارد؟
امروزه ما در عصر دیجیتال زندگی می کنیم که در آن تمام جنبه های زندگی ما به شبکه، کامپیوتر و سایر دستگاه های الکترونیکی و برنامه های کاربردی نرم افزار بستگی دارد. تمام زیرساختهای حیاتی مانند سیستم بانکی، مراقبتهای بهداشتی، مؤسسات مالی، دولتها و صنایع تولیدی از دستگاههای متصل به اینترنت به عنوان بخش اصلی عملیات خود استفاده میکنند. برخی از اطلاعات آنها، مانند مالکیت معنوی، دادههای مالی و دادههای شخصی، میتواند برای دسترسی غیرمجاز یا قرار گرفتن در معرض حساس باشد که میتواند پیامدهای منفی داشته باشد.
اهداف امنیت سایبری چیست؟
هدف اصلی امنیت سایبری تضمین حفاظت از داده ها است. جامعه امنیتی یک مثلث از سه اصل مرتبط را برای محافظت از داده ها در برابر حملات سایبری ارائه می کند. این اصل سه گانه سیا نامیده می شود. مدل سیا برای هدایت سیاست ها برای زیرساخت امنیت اطلاعات یک سازمان طراحی شده است. هنگامی که هر گونه نقض امنیتی یافت می شود، یک یا چند مورد از این اصول نقض شده است.
مزایای پیاده سازی امنیت سایبری برای سازمان ها چیست؟
– حفاظت از حملات سایبری و نقض اطلاعات برای مشاغل.
– داده ها و امنیت شبکه هر دو محافظت می شوند.
– از دسترسی غیرمجاز کاربر جلوگیری می شود.
– پس از یک شکاف، زمان بهبودی سریعتری وجود دارد.
– محافظت از دستگاه کاربر نهایی و نقطه پایانی
– پایبندی به مقررات.
– تداوم عملیات.
– توسعه دهندگان، شرکا، مصرف کنندگان، ذینفعان و کارگران به اعتبار و اعتماد شرکت اعتماد بیشتری دارند.